بررسی رابطه کیفیت زندگی در بافت فرسوده شهر تهران با تاکید بر تغییر کاربری به بافت گردشگری نمونه موردی شهرداری منطقه 1 محله گلابدره

نظر به اهمیت مفهوم کیفیت زندگی ویژه شهروندان هر شهر و با کشوری و نیز ااثرگذارى رضایتمندی از میزان کیفیت زندگی با توجه به خدماتی که از سوی دولت ها به مردم ارایه می گردد و تاثیر آن بر جوانب مختلف زندگى که امرى اجتناب ناپذیر است و در صورت عدم پرداختن به این مقوله خصوصا در بافتهای فرسوده شهری آسیب ها و ناسازگارى جبران ناپذیر و ناکارآمدى بر پیکر شهر مشهود خواهد بود این پژوهش با هدف، یافتن راهکارهایی که با کمک آن ها بتوان بهترین ها را برای انجام این مهم برگزید ضروری می نمود. پژوهش حاضر با هدف رابطه کیفیت زندگی در بافت فرسوده شهر تهران با تاکید بر تغییر کاربری به بافت گردشگری )نمونه موردی شهرداری منطقه 1 محله گلابدره( آغاز شد. روش مطالعه این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. پرسشنامه محقق ساخته ای در حهت بررسی این رابطه ابزار مناسب برای تحقق این هدف است. جامعه آماری این پژوهش را شهروندان ساکن محله گلابدره منطقه یک شهر تهران تشکیل می دهد. 123 نفر از ساکنین این محله به عنوان گروه نمونه با هدف هنجاریابی این پرسشنامه، به روش تصادفی ساده، انتخاب شدند. نتایج حاصله، با استفاده ازبسته های کامپیوتریspss به این شرح است: نتایج حاصل از اجرای این آزمون روی نمونه فوق نشان داد آزمون از 8 عامل اشباع شده است. که اعتبار محاسبه شده به وسیله آلفای کرنباخ در این عوامل قابل قبول است. روایی محتوایی آزمون نیز با روش تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت. در تاثیر متغیرهای مورد پژوهش، پس از انجام بررسیهای آماری و استفاده از روش آماره همبستگی پیرسون این نتایج حاصل شد: در بررسی رابطه 8 خرده مقیاس نحوه ارایه خدمات اجتماعی، نحوه ارایه خدمات اقتصادی، نحوه ارایه خدمات آموزشی، نحوه ارایه خدمات سیاسی، نحوه ارایه خدمات زیست محیطی، نحوه ارایه خدمات سلامت، نحوه ارایه خدمات امنیتی و نحوه ارایه خدمات و زیرساختها در رابطه با تغییر کاربری بافت فرسوده به بافت گردشگری چنین مشاهده می شود؛ در سطح اطمینان 99 / کلیه مولفه های مذکور با تغییر کاربری به بافت گردشگری رابطه دارند