عبادات کودک و حکم فقهی آن از منظر فقه شیعه

Publish place: ، Vol: 12، Issue: 1
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 151

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FMA-12-1_002

تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1401

Abstract:

در این تحقیق عبادت کودک از منظر فقه امامیه بررسی شد.از بررسی کلمات فقها استفاده شد که، پیرامون عبادت کودک چند دیدگاه بین فقها وجود دارد که قول مشهور میان فقهای امامیه مشروعیت، عبادت کودک است. مشروعیت به معنای تعلق امر استحبابی شارع و مستند به شارع است. مستند فتوای مشهور در این حکم، اطلاق و عموم ادله تکالیف، اطلاق ادله ترتب ثواب بر عبادات، ظهور امر با واسطه بر وجوب، حکم عقل به حسن عبادات و روایات خاصه، درخصوص عبادت کودک است. مشروعیت عبادت کودک آثار و نتایجی را به دنبال دارد که مهم ترین آن، سقوط واجب کفایی از دیگران، جواز نیابت از دیگران، اتصاف عبادت کودکه به استحباب و کراهت، انعقاد نماز جماعت با حضور کودک و اتصاف عبادت کودک به صحت و فساد، می باشد. البته به جز این امور برخی آثاری دیگری نیز بر مشروعیت عبادت کودک مترتب می گردد.

Authors

محمد یونس عارفی

کارشناسی ارشد اصول و فقه اسلامی جامعه المصطفی العالمیه