کاربرد روش های فراکاوشی در پایش خشکسالی (مطالعه موردی: ایستگاه تبریز)

سیستم­های پایش خشکسالی، از موثرترین عوامل در تدوین طرح­های مقابله با خشکسالی و مدیریت منطقی آن می­باشند. چنین سیستم­هایی با استفاده از شاخص­های خشکسالی طراحی می­گردند و هدف آنها ارائه یک ارزیابی ساده و کمی از ویژگی­های خشکسالی است. از میان شاخص­های موجود جهت پایش خشکسالی، شاخص بارندگی استاندارد شده بطور گسترده مورد استفاده قرار می­گیرد. بدین منظور در این تحقیق جهت تخمین دقیق­تر شاخص فوق در ایستگاه تبریز برای سال­های ۱۹۶۵ تا ۲۰۰۴، از روش­های فراکاوشی همچون الگوریتم ژنتیک و الگوریتم شبیه­سازی حرارتی استفاده گردیده و در نهایت نشان داده شده که الگوریتم ژنتیک و سپس الگوریتم شبیه­سازی حرارتی نسبت به روش حداکثر درستنمایی، نتایج مطلوبی را در تحلیل شاخص بارندگی استاندارد شده ارائه می­دهند. این یافته منجر به پایش دقیق­تر خشکسالی می­شود.

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , الگوریتم شبیه سازی حرارتی , روش حداکثر درستنمایی