پیش بینی تاب آوری بر اساس هوش اخلاقی و تنظیم هیجان خود در دانشجویان

هدف از تحقیق حاضر پیش بینی تابآوری بر اساس هوش اخلاقی و تنظیم هیجان خود در دانشجویاندانشگاه پیام نور واحد کبودرآهنگ بوده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شاملدانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز کبودرآهنگ با تعداد ۱۰۰۰ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و بر اساس جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان تعداد ۲۷۸ نفر به عنوانحجم نموه در نظر گرفته شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های تاب آوری کانر- دیویدسون (CD-RISC)، هوش اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۰۱) و خودتنظیمی بوفارد استفاده شد. نتایج بدست آمده از سنجش فرضیه های تحقیق که با استفاده از آزمون های تحلیل رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون و با نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام شد نشان داد تاب آوری بر اساس هوش اخلاقی و تنظیم هیجان خود دردانشجویان دانشگاه پیام نور واحد کبودرآهنگ قابل پیش بینی بوده است (P<۰.۰۵). همچنین بین متغیرهایتاب آوری با هوش اخلاقی و تنظیم هیجان خود در دانشجویان مورد مطالعه رابطه مثبت و معناداری وجوددارد (P<۰.۰۵). بر اساس نتایج پژوهش و نقش هوش اخلاقی و تنظیم هیجان خود در افزایش تاب آوری، دربرنامه های مبتنی بر افزایش تاب آوری لازم است به این متغیرها توجه شود.

Keywords:

تاب آوری , هوش اخلاقی , تنظیم هیجان خود , دانشجویان