محیط های قابل انفجار در صنعت

سه عامل مورد نیاز جهت یک انفجار از اکسیژن شامل ماده قابل اشتعال و درجه حرارت مناسب برای اشتعال ماده می باشد. انفجار عبارتست از آزاد شدن مقدار زیادی انرژی در مدت زمانی کوتاه در فضای محدود و فضای قابل انفجار حاصل ترکیبی از مواد قابل اشتعال و هوا به نسبت معینی می باشد که به همراه درجه حرارت بالا باعث وقوع انفجار بشود. در مواد صنعتی پارامتری به نام درجه حرارت خود اشتعالی تعریف می شود که عبارتست از حداقل درجه حرارتی که در یک فضای قابل انفجار می تواند باعث ایجاد یک اشتعال خود به خود شود. اشتعال یک ماده بستگی به مقدار غلظت آن ماده در هوا دارد که در محدوده UEL و LEL قرار می گیرد. جهت طبقه بندی فضاهای قابل انفجار IEC اقدام به تقسیم این مناطق بر اساس Zone های مختلف نموده است. در این مقاله با شرایط انفجار، روش های مقابله با آن و طبقه بندی مناطق قابل انفجار آشنا می شویم.

Keywords:

حد انفجاری , اشتعال , ZONE , محیط های قابل انفجار