اثر سیلاژ ذرت و زمان استفاده آن در خوراک آغازین بر عملکرد رشد و فراسنجه های شکمبه ای در گوساله های شیرخوار هلشتاین

هدف از این مطالعه بررسی اثر استفاده از سیلاژ ذرت به عنوان منبع علوفه و زمان استفاده از آن در خوراک آغازین بر مصرف خوراک، عملکرد رشد و فراسنجه­های شکمبه­ای در گوساله­های شیرخوار هلشتاین بود. تعداد ۳۲ راس گوساله هلشتاین (۱۶ نر و ۱۶ ماده) از ۵ تا ۷۰ روزگی در آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی و با آرایش فاکتوریل ۲×۲ مورد استفاده قرار گرفتند. عامل اول نوع علوفه (یونجه و سیلاژ ذرت) و عامل دوم زمان استفاده از علوفه (۵ و۳۰ روزگی) بود. جیره های آزمایشی شامل:  خوراک آغازین با ۱۰ درصد یونجه از ۵ روزگی، خوراک آغازین با ۱۰ درصد یونجه از ۳۰ روزگی، خوراک آغازین با ۱۰ درصد سیلاژ ذرت از پنج روزگی و خوراک آغازین با ۱۰ درصد سیلاژ ذرت از ۳۰ روزگی بودند. نتایج نشان داد که اثر زمان استفاده از علوفه و منبع علوفه بر افزایش وزن روزانه، مصرف خوراک و برخی فراسنجه­های شکمبه­ای معنی­دار بود ( ۰۵/۰p <). استفاده از سیلاژ ذرت در جیره آغازین گوساله­­های شیرخوار از پنج روزگی، بالاترین افزایش وزن روزانه، مصرف ماده خشک، غلظت کل اسید های چرب فرار، پروپیونات و استات مایع شکمبه را ایجاد نمود. اثر تیمارهای آزمایشی بر غلظت گلوکز و نیتروژن اوره­ای خون و امتیاز قوام مدفوع گوساله­های شیرخوار معنی­دار نبود، ولی اثر تیمارهای آزمایشی بر غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات خون گوساله­ها معنی­دار بود (۰۱/۰>p ). مطابق نتایج این آزمایش، بهترین زمان استفاده از علوفه در خوراک آغازین گوساله­های شیرخوار، پنج روزگی است.

Keywords:

خوراک مصرفی , علوفه , عملکرد , فراسنجه های شکمبه ای , گوساله های هلشتاین