بررسی نگرش کشاورزان سیستان نسبت به عملیات بیابان‌زدایی (مطالعه موردی: بخش مرکزی شهرستان زهک)

این تحقیق به منظور بررسی و تحلیل نگرش کشاورزان سیستان نسبت به عملیات بیابان‌زدایی (نهالکاری و مالچ‌پاشی) دراطراف روستاها و مزارعشان انجام شد. روش انجام تحقیق پیمایشی و از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 5720 کشاورز بود که از این تعداد 94 نفر با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی به عنوان نمونه‌ آماری بدست آمد که جهت اطمینان بیشتر از نتایج 112 نمونه در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق پرسشنامه بود که روایی ظاهری و محتوی آن توسط پانل متخصصان بررسی شد و اصلاحات لازم انجام پذیرفت. به منظور تعیین اعتبار پرسشنامه مقدار ضریب اعتبار آلفای کرونباخ مورد محاسبه قرار گرفت که نشان دهنده پایایی قابل قبول ابزار پژوهش بود. یافته‌های توصیفی نشان داد که بیشتر کشاورزان (4/55 درصد) دارای نگرش مساعد نسبت به عملیات بیابان‌زدایی می‌باشند. تحلیل همبستگی نشان داد بین متغیرهای درآمد حاصل از کشاورزی و سابقه مالچ پاشی با نگرش کشاورزان به ترتیب در سطح 1 و 5 درصد ارتباط معنی‌داری وجود دارد. مقایسه نگرش کشاورزانی که اراضی اطراف روستاهای آنها مالچ پاشی شده و کشاورزانی که اراضی اطراف روستاهای آنها مالچ پاشی نشده توسط آزمون من ویتنی بررسی گردید که اختلاف معنی‌داری را در سطح 5 درصد نشان داد.

Keywords:

عملیات بیابان‌زدایی , مالچ پاشی , نهالکاری , نگرش کشاورزان , سیستان , شهرستان زهک