ارائه چهارچوبی برای تخمین پتانسیل فرونشست آبخوان با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک

برداشت بی رویه از آب های زیرزمینی بمنظور تامین نیازهای کشاورزی، صنعتی، مصارف خانگی و ... از عمده دلایل وقوع پدیده فرونشست می باشد، که بیشتر آبخوانها را درگیر کرده است. در این تحقیق یک چهارچوب کلی برای بررسی پتانسیل فرونشست در آبخوانها ارائه شده است که ارزیابی این روش در دشت شبستر انجام شدکه فرونشست هایی تا بیش از ۳۰ سانتی متر در آن گزارش شده است. در این پژوهش، هفت عامل هیدروژئولوژیکی و ژئولوژیکی موثر بر فرونشست، شامل افت سطح آب زیرزمینی، محیط آبخوان، تغذیه، پمپاژ، کاربری اراضی، ضخامت آبخوان و فاصله از گسل مورد ارزیابی قرار گرفته و تلفیق شدند و نقشه آسیب پذیری دشت در برابر فرونشست حاصل شد. سپس نتایج حاصل با فرونشست بدست آمده از بررسی تصاویر ماهواره ای صحت سنجی شدند. با وجود قابل قبول بودن نتایج، برای بهبود نتایج حاصله و بهینه سازی وزن هایی که با نظر کارشناسی به هریک از عوامل موثر بر فرونشست داده شده بود، از روش الگوریتم ژنتیک استفاده شد. نتایج نشان داد که این روش با افزایش ضریب همبستگی بین شاخص فرونشست و فرونشست های بدست آمده در دشت، توانایی بیشتری در ارزیابی پتانسیل فرونشست دارد. همچنین مشخص شد که قسمت های جنوبی و مرکزی دشت شبستر بیشترین پتانسیل فرونشست را دارا هستند، بنابراین برنامه های مدیریتی و حفاظتی لازم برای جلوگیری از ایجاد و افزایش فرونشست باید اعمال گردد.

Keywords:

پتانسیل فرونشست , آبخوان , الگوریتم ژنتیک , بهینه سازی وزن , دشت شبستر