بررسی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای تحت تاثیر تاریخ کاشت و رقم در کشت زمستانه

کم آبی مهمترین مشکل کشاورزی منطقه بوده و کاشت ذرت تابستانه (کشت دوم) با مصرف بالای آب همراه می باشد. به منظور بررسی و تعیین مناسبترین تاریخ کاشت و هیبرید جهت کشت زمستانه ذرت دانه ای در مزرعه تحقیقات ارزوئیه آزمایشی طی دو سال پیاپی ۱۳۸۸و ۱۳۸۹ به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار انجام شد. در این تحقیق تاریخ کاشت به عنوان عامل اصلی در ۴ سطح (۱۴ بهمن، ۲۸ بهمن، ۱۲ اسفند، ۲۶ اسفند) و رقم به عنوان عامل فرعی در ۴ سطح (تری وی کراس ۶۰۰، تری وی کراس ۶۴۷، سینگل کراس ۷۰۴ و سینگل کراس ۷۲۰) انتخاب گردید. بر اساس نتایج حاصله بین تاریخ های مختلف کاشت از لحاظ عملکرد و اجزای عملکرد دانه تفاوت معنی داری وجود نداشت، هر چند تاریخ کاشت ۲۶ اسفند از بیشترین ارتفاع بوته و قطر بلال برخوردار بود. بین هیبریدهای مورد بررسی سینگل کراس ۷۲۰ با عملکرد دانه ۴۸/۱۰ تن در هکتار نسبت به سایر هیبریدها برتری داشت که این برتری در مقایسه با سینگل کراس ۷۰۴ (رقم شاهد آزمایش) به میزان ۰۲/۲ تن در هکتار بود. هیبرید مذکور از لحاظ تعداد ردیف دانه در بلال و قطر بلال بر سایر هیبریدها نیز برتری معنی داری داشت. بر اساس نتایج حاصل از این بررسی می توان گفت کاشت ذرت زمستانه در محدوده تاریخ های کاشت ۱۴ بهمن تا ۲۶ اسفند در منطقه امکان پذیر بوده ولی مناسبترین تاریخ کاشت نیمه دوم اسفند می ‎باشد. همچنین هیبرید سینگل کراس ۷۲۰ از گروه دیررس می تواند بعنوان یک رقم جدید در منطقه فوق معرفی گردد.

Keywords:

تاریخ کاشت , ذرت , عملکرد و اجزای عملکرد , کشت زمستانه , هیبرید