بهینه سازی سیستم پمپاژ فاضلاب در شرایط جریان متغیر با مدل الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی

مقاله حاضر به برنامه ریزی بهینه ایستگاه پمپاژ فاضلاب در شرایط جریان متغیر با مدل ترکیبی الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی می پردازد. این تحقیق بر سرعت دورانی پمپ و الگوی مکرر دبی جریان ورودی تمرکز دارد. با توجه به داده های اندازه گیری شده در ایستگاه پمپاژ زابل بصورت ساعتی، خواص آماری دبی با توزیع لوگ نرمال شبیه سازی می شود. بر اساس روش بهینه بر گرفته از الگوریتم ژنتیک، روابط هیدرولیکی مربوط به پمپاژ، متغیر های دبی، هد، توان و راندمان طرح بهینه می گردد. بر اساس داده ای بهینه حاصل از طراحی شامل مدل دبی پمپاژ، دبی ورودی، ارتفاع استاتیکی و ارتفاع پمپاژ ، یک مدل شبکه عصبی برای شبیه سازی سرعت دوران پمپ توسعه داده می شود. در واقع داده های حاصل از مدل ترکیبی شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک، میزان انرژی بهینه شده و راندمان پمپ محاسبه می گردد. نشان داده میشود که نتایج جریان متغیر، راندمان بالاتری نسبت به جریان ثابت دارد. نتایج به-خوبی دقت شبکه عصبی را در شبیه سازی میزان سرعت دوران پمپ نشان می دهد. میزان R۲ در ایستگاه پمپاژ زابل از ۹۷/۰ تا ۱ تغییر کرد.

Keywords:

ایستگاه پمپاژ زابل , الگوریتم ژنتیک , شبکه عصبی , سرعت دوران پمپ