دریای خزر به عنوان یه بوم سازگان بسته آبی که دارای تنوع بالایی در شکل عارضه نگاری بستردرقسمتهای مختلف دریا با عمق های مختلف می باشد به شدت از میزان آب ورودی و تبخیر سطح تاثیرپذیراست.تغییرات اقلیم جهانی۵ شامل هر گونه تغییر در اقلیم برای دوره های زمانی طولانی نوعا، چند دهه یا طولانی تر است. در قرن بیست و یکم، افزایش دمای سطح و تبخیر بیش ازحد بر روی خشکی و دریاچه ها تشدید می شود. این تغییرات باعث کاهش سطح دریاچه و مناطق آبهای سطحی می شود و با کاهش بارش در بسیاری از مناطق جهان تشدید میشود. طبق پژوهش وانگ وهمکاران در سال ۲۰۱۸ که تغییرات مقدار آبهای سطحی روی خشکی در حوضه های آبی باز و بسته از آوریل ۲۰۰۲ تا مارس ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار دادند
دریای خزر یکی از مناطق بحرانی از نظر کاهش سطح آب بود.تا پایان این قرن پیشبینی می شود که سطح آب در
دریای خزر ۹ تا ۱۸ متر کاهش یابد . به طور کلی، مساحت
دریای خزر ۲۳ برای کاهش ۹ متری و ۳۴ برای کاهش ۱۸ متری سطح آب، کوچک خواهد شد .و مناطق وسیع شمال و شمال شرقی
دریای خزر و فلات ترکمنستان در جنوب شرقی، و تمام مناطق ساحلی در میانه و جنوب
دریای خزر از زیر آب دریا بیرون می آید. علاوه بر این خلیج کارا-بوگاز-گل در حاشیه شرقیکاملا خشک خواهد شد.این رویداد باعث از بین رفتن فلات کم عمق و مولد شمالی و شمال شرقیاین دریاخواهد شد که مکان مناسبی برای زادآوری و تغذیه گونه های جانوری و گیاهی متعدد این بوم سازگان است.ازطرفی درمناطق عمیق تر میانه وجنوب خزر هم به واسطه تخلیه مستقیم رودآورد های سرشاز ازآلودگی به حضوه عمیق تر به دلیل عقب نشینی ساحل و دمای بالا که این خود باعث تشکیل مناطق مرده تنوع زیستی دراین دریا می شود