برهم کنش تلقیح مایکوریزایی و فسفر بر شاخص های رشدی، تولید ریزغده و جذب عناصر غذایی سیب زمینی

مایکوریزا می تواند به عنوان ابزاری کارآمد در جهت افزایش بهره­وری مصرف عناصر غذایی در راستای کشاورزی پایدار استفاده شود. این آزمایش با هدف بررسی برهم کنش سطوح فسفر و قارچ مایکوریزا بر شاخص­های رشدی و تولید ریزغده و جذب عناصر غذایی گیاهچه­های سیب­زمینی در گلخانه، به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال ۱۳۹۳ در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان اجرا گردید. عامل اول شامل تلقیح با مایکوریزا گونه Rhizophagus irregularis (تلقیح و عدم تلقیح) و عامل دوم میزان فسفر (۹۶۵/۰، ۴۸۲/۰، ۲۴۱/۰و ۱۲/۰ میلی­مولار در محلول هوگلند براساس H۲PO-۴) به ترتیب معادل ۱۰۰، ۷۵، ۵۰ و ۲۵ درصد میزان فسفر در محلول هوگلند بود. نتایج نشان داد که بیشترین میزان استقرار گیاهچه (۳/۹۸ %)، تعداد برگ (۳/۱۳)، تعداد ریزغده (۹/۸)، وزن کل ریزغده در هر بوته (۲/۵۳ گرم)، ارتفاع اندام های هوایی (۶/۵۴ سانتی­متر)، میزان فسفر در ماده خشک ریزغده (۳۸/۰%) و برگ (۳۶۳/۰%) در تیمار تلقیح و ۷۵ درصد فسفر بود که با تیمار تلقیح و ۱۰۰ درصد فسفر اختلاف معنی­دار نداشت. تلقیح با قارچ مایکوریزا باعث افزایش معنی دار میزان نیتروژن ریزغده و برگ، درصد ماده خشک و وزن ریزغده نسبت به تیمار عدم تلقیح شد. با توجه به اینکه بین تیمار تلقیح در سطح ۷۵ درصد و ۱۰۰ درصد فسفر اختلاف معنی­داری وجود نداشت، بنابراین استفاده از قارچ مایکوریزا می تواند مصرف نهاده­های کشاورزی را بدون کاهش معنی­دار عملکرد، کاهش دهد.

برهم کنش تلقیح مایکوریزایی و فسفر بر شاخص های رشدی، تولید ریزغده و جذب عناصر غذایی سیب زمینی Keywords:

استقرار گیاهچه , ریزغده , فسفر , مایکوریزا , همزیستی , هوگلند