ارایه رویکردی جهت اولویت بندی روش های ارزشگذاری دارایی های شرکت های دانش بنیان

جذب سرمایه در شرکت های دانش بنیان جهت مدیریت هزینه ها و افزایش درآمدی که این شرکت ها می توانند داشته باشند، ارزش گذاری این شرکت ها را به موضوعی مهم از دیدگاه کارآفرینان یا موسسان و همچنین سرمایه گذاران مطرح نموده است. در تحقیق حاضر، چارچوب جامعی جهت اولویت بندی روش های ارزش گذاری این شرکت ها در بعد دارایی همراه نقاط قوت و ضعف روش ها ارائه و بررسی می شود. روش گردآوری داده ها در این بررسی میدانی و کتابخانه ای می باشد. بدین منظور نخست با مرور ادبیات تحقیق، روش های ارزشگذاری دارایی های شرکت های دانش بنیان استخراج می شوند. در مرحله بعد این بررسی، معیارهای موثر در ارزیابی با توجه به کاربردشان و قابلیت پیاده سازی روش های مختلف توسط خبرگان با روش دلفی فازی مورد ارزیابی قرار میگیرند. سپس به تعیین وزن اهمیت معیارها با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی فازی پرداخته خواهد شد. به منظور مشخص کردن امتیاز روش ها در معیارها و همچنین تعیین نقاط ضعف و قوت روش ها از روش تاپسیس فازی استفاده می شود. بنابر نتایج بدست آمده در گروه ارزشگذاری دارایی ها روش تنزیل جریان نقدی با فاصله نسبی ۰/۵۶۱۴۹روشی مناسب بنابر معیارهای مورد نیاز کارآفرین و سرمایه گذاران تایید و معرفی می شود. در نهایت پیشنهاداتی جهت بهبود روش نهایی، تنزیل جریان نقدی، در توسعه شاخص های مناسب برای ریسک پذیری سرمایه گذار و کارآفرین ارائه شده است.

Keywords:

ارزش گذاری دارایی , شرکت های دانش بنیان , دلفی فازی , تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی فازی , تاپسیس فازی.