سازو کارهای دستیابی به مزیت رقابتی گرایش ژئومکانیک نفت در دانشگاه های سطح یک شهر تهران

این پژوهش به بررسی و ارائه سازوکارهای دستیابی به مزیت رقابتی در گرایش ژئومکانیک نفت دانشگاه های صنعتیسطح یک تهران می پردازد، پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر رویکرد آمیخته و از نظر استراتژی در بخش کیفی،تحلیل محتوا و در بخش کمی مقایسه ای از نوع پیمایشی بوده است. در بخش کیفی، علاوه بر بررسی متون، ۲۳ نفراز میان اعضاء هیات علمی مرتبط با گرایش ژئومکانیک نفت به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش به روش هدفمندبرای انجام مصاحبه نیمه ساختمند انتخاب شدند. در بخش کمی جامعه آمار ی شامل اعضاء هیات علمی گرایشژئومکانیک نفت و یا گرایش های مرتبط و کارشناسان شرکت های نفتی می باشند که نیز به صورت تصادفی خوشهای چند مرحله ای ۳۰ نفر انتخاب گردیدند. در ادامه اهمیت سازوکارها با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای تعیینگردید. نتایج پژوهش نشان داد، سازوکارهای آموزشی و اطلاع رسانی، سازوکارهای بازار پژوهی، سازوکار های اجراییو سازوکارهای پایش و ارزشیابی از اهمیت بیشتری برخوردار هستند و جهت دستیابی به مزیت رقابتی باید بر رویآنها سرمایه گذاری شود و سازوکار ساختاری از بین سازوکارهای ارائه شده دارای کمترین اهمیت بوده و حذف گردید .

Keywords:

ژئومکانیک نفت , هوش رقابتی , مزیت رقابتی , دانشگاه های سطح یک