بررسی آسیب پذیری ساختمان های دو گانه قاب خمشی فولادی و مقایسه روشهای بهسازی لرزه ای مهاربند هم محور و میرا گرویسکوز با بکار گیری توام آنها

آیین نامه طرح ساختمانها در برابر زلزله یا استاندارد 2800 ایران در سال 1365 تدوین و در تاریخ 67/7/24 لازم الاجرا بودن آن به تصویب هیات دولت رسید. پس از 11 سال این آیین نامه مورد بازنگری قرار گرفت و در جلسه هیات وزیران مورخ 78/9/14 به تصویب رسید. در این مدت تعداد زیادی ساختمان براساس این استاندارد ساخته شده اند که بررسی آسیب پذیری لرزه ای این ساختمانها بر اساس ضوابط جدید طراحی جهت آگاهی از عملکرد ساختمانهای موجود و رفع کاستی های آن ضروری می باشد. در همین راستا دو ساختمان 4 و 8 طبقه فولادی با سیستم دو گانه قاب خمشی با مهاربند هم محور بر مبنای ویرایش اول استاندارد 2800 طراحی شده و سپس عملکرد این ساختمانها بر اساس ضوابط دستورالعمل بهسازی لرزه ای ساختمانها مورد بررسی قرار گرفته است. جهت بررسی آسیب پذیری سازه ها دو ساختمان 4 و 8 طبقه بصورت سه بعدی در نرم افزار Perform-3D مدل سازی شده و تحت تحلیل استاتیکی غیر خطی قرار می گیرند. نتایج تحلیل نشان می دهد که هیچ یک از ساختمانهای طراحی شده بر اساس ویرایش اول استاندارد 2800 نتوانسته اند معیارهای پذیرش سطح عملکرد ایمنی جانی و آستانه فروریزش را برآورده سازند. برای مقاوم سازی سازه ها، یکبار سازه را با مهاربند هم محور، یکبار با میراگرویسکوز و یکبار با ترکیب توام مهاربند-میراگر مقاوم سازی می کنیم و سپس سازه را تحت تحلیل دینامیکی غیر خطی قرار می دهیم. نتایج بدست آمده برای روشهای مختلف مقاوم سازی که شامل تغییر مکانهای کلی و نسبی، برش پایه، لنگر پایه، انرژی مستهلک شده و غیره است بیانگر این مطلب است که در روش مقاوم سازی توام درصد مشارکت اعضا در انرژی جذب شده بهتر ولی در روش مقاوم سازی میراگر تعداد المان های نیازمند تقویت موضعی کمتر و برش و لنگر تکیه گاهی کمتری دارد که در ساختمان های بلند استفاده از سیستم میراگرو در ساختمان ها خمشی استفاده از سیستم توام مهاربند-میراگر مناسب است.

Keywords:

آسیب پذیری لرزه ای , ساختمان های فولادی دو گانه , میراگرویسکوز , مهاربند هم محور , مقاوم سازی سازه ها