بهبود مالی سازمان شهرداری با تاکید بر بهسازی شهری شیراز از دیدگاه حسابداری

مغایرت موجود مابین تنظیم و تهیه برنامه مالی و حسابداری و اجرای آن مهمترین عاملی است که می تواندباعث شکست فعالیت برنامه ریزی در شهرداری کلانشهرها باشد عاملی که خود منجر به جدایی سطوح و زمینه های مختلف برنامه های مالی شهرداریها شده است. در اغلب شهرداریهای کشورهای در حال توسعه شایدضعف عمده در تدوین برنامه های مالی و حسابداری نباشد، بلکه در فقدان رابطه سلسلهمراتبی بین برنامه های موجود در زمینه های مختلف باشد. این ضعف نه فقط به صورت فقدان برنامهریزی مالی در برخی از سطوح یا زمینه ها، بلکه در تناقض میان اهداف در سطوح و زمینه های مختلف برنامه ریزی نیز قابل مشاهده است. از اینروی باید برنامه ویژه ای جهت توسعه اقتصادی از سوی شهرداریهای کلانشهرها اتخاذ گردد. توسعه اقتصادیفرآیندی است که طی آن شالوده اقتصادی و اجتماعی جامعه دگرگون میشود، به طوری که حاصل چنین دگرگونی در درجه اول کاهش نابرابریهای اقتصادی و سپس تغییراتی در زمینه های تولیدی، توزیع و الگوهای مصرف جامعه خواهد بود. در این پژوهش به ارزیابی بهبود مالی سازمان شهرداری با تاکید بر بهسازی شهری شیراز از دیدگاه حسابداری پرداخته شده است. با توجه به لزوم توسعه مالی پایدار شهری و نقش برنامه ریزی منطقه ای در آن و با توجه به اینکه مطالعاتی که در ایران و با توجه به ویژگیهای خاص گردشگری، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، مذهبی و تاریخی و ...، هنوز هم انگشتشمار است و توجه به این نکته که مطالعات مربوطبه نقش برنامه ریزی منطقه ای در توسعه پایدار شهری بسیار اندک صورت گرفته است بنابراین مطالعه حاضر باهدف پاسخ دادن به این سوال انجام میپذیرد که نقش برنامه ریزی شهری و منطقه ای در توسعه مالی پایدار شهری تابع چه عواملی است؟ و اهمیت هر عامل به چه مقدار است. برای این مهم از تحلیل و تعریف توسعه شهری و منطقه ای بهره برده شده و تلاش شده است که به شناخت و رتبه بندی عوامل توسعه مالی پایدار شهریپرداخته شود و سپس به ارزیابی سیاست های کلی مالی و حسابداری شهرداری کلانشهر شیراز پرداخته شود.

Keywords:

بهبود مالی , سازمان شهرداری , بر بهسازی شهری , دیدگاه حسابداری , کلانشهر شیراز.