ارائه مدل تحلیلی از نقش مدیریت شهری در پیاده سازی رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی (TOD)

مسئله حمل و نقل همواره به عنوان یکی از عمدهترین معضلات شهری محسوب میشده است. رشد شتابان اقتصادی و جمعیتی شهرها، افزایش مالکیت خودروهای شخصی، محدودیت زیر ساختهای حمل ونقل شهری ، افزایش سفرهای درون شهری و توسعه نامتناسب فضاهای شهری، باعث افزایش معضلات ترافیکی در شهرها میشود. امروزه جهت رهایی از این مشکلات و افزایش مطلوبیت و کیفیت زندگی در شهرها، توسعه فضاهای شهری برمبنای سیستم حمل و نقل عمومی شکل می گیرد. در واقع می توان گفت که توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی راهکار مناسبی برای حل مشکلات ترافیکی و تحقق حمل و نقل پایدار شهری به حساب می آید. این نوع توسعه، مناطق شهری سالم ، پویا و سرزنده با تنوعی از کاربریها را ایجاد می کند و باعث بهبود کیفیت محیط و کاهشآلودگیهای زیست محیطی می شود. این پژوهش میکوشد تا شاخصهای موثر در اجرای رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی در ایران را ارزیابی و اولویتبندی نماید. بدین منظور با بکارگیری تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی (Fuzzy AHP) و 4 معیار اصلی و 16زیرمعیار مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته و براساس میزان نقش و اهمیت، اولویتبندی میشوند. در پایان نیز راهکارها و پیشنهاداتی جهت پیاده سازی رویکرد TOD، ارائه می گردد. نتایج این پژوهش حاکی از آنست که شاخص های حمل و نقل و ترافیک، کالبدی و کارکردی به ترتیب بیشترین میزان تاثیر را در اجرای رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی داشته اند..

ارائه مدل تحلیلی از نقش مدیریت شهری در پیاده سازی رویکرد توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی (TOD) Keywords:

توسعه مبتنی برحمل و نقل همگانی (TOD) , توسعه پایدار , تحلیل سلسله مراتبی فازی (Fuzzy AHP)