بررسی میزان آگاهی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی دبستان های اصفهان از توان تخریب و میزان خسارات ناشی ازسیل

سیل به عنوان یکی از مهم ترین بلایای طبیعی شناخته شده است. هم چنین در عمل سیلاب هم از نظر تلفات جانی و هم از نظر خسارات مالی مهیب ترین بلایای جوی در جهان محسوب می شود. آموزش عمومی، روش اصلی انتقال آگاهی به جوامع بوده و در برنامه های کاهش آسیب بسیار ضروری است. جامعه آماری انتخاب شده در این پژوهش نیز، دانش آموزان کلاس چهارم دبستان های شهر اصفهان (در ۳ مدرسه دخترانه و ۳ مدرسه پسرانه)، بود. هم چنین داده ها پس از جمع آوری با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند. این تحقیق، توصیفی و از نوع پیمایشی است. این تحقیق در سال ۹۸ به صورت مقطعی به مدت نه ماه انجام گرفت. بر اساس تحلیل فراوانی عامل فوق، مصاحبه شوندگان از پدیده سیل آشنایی زیادی داشته و این پدیده را به وفور از رسانه ها مشاهده کرده اند و از آن هراس دارند مفهوم درک از ارتباط اقلیم و سیل و معنی دار نبوده است و هم چنین درک از مکان سیل که در سطح ۹۵ درصد معنی دار بوده سایر عوامل در سطح ۹۹درصد برای دانش آموزان دختر و پسر معنی دار بوده است. به غیر از درک از اثر زمان و فصل بارش در وقوع سیل بین دختران و پسران اثر معنی داری در درک سیل وجود ندارد. دانش آموزان درک صحیحی از سایر مکان های غیرشهری مانند اراضی کشاورزی، مسیل ها و اراضی طبیعی ندارند. تنها سیل را با تصور خود از مکان زیست خود می سنجند.

Keywords:

هشدار سیل , درک وقایع طبیعی , آموزش کودکان , مخاطرات شهری , مدیریت شهری