بررسی شاخص خشکی در جلگه میاندوآب و ارتباط آن با تغییرات عملکرد محصولات مهم زراعی این جلگه

تغییرات اقلیمی در دهه ی اخیر خصوصا در حوزه آبخیز دریاچه ارومیه به طور چشمگیری تولیدات و عملکرد محصولات کشاورزی و به تبع آن امنیت غذایی را تحت تاثیر قرار داده و منطقه به سمت خشک تر شدن پیش می رود، مطالعه حاضر در جلگه میاندوآب به عنوان یکی از جلگه های مهم کشور در جنوب شرقی دریاچه ارومیه انجام شده است و عملکرد سه محصول مهم زراعی گندم دیم و جو دیم و نخود دیم و ارتباط آن با شاخص خشکی دومارتین انجام شده و از داده های زراعی عملکردی و هواشناسی شامل دمای بیشینه و کمینه و بارش سالانه برای بازه زمانی ۱۷ساله از سال ۱۳۸۱ الی ۱۳۹۷ شمسی استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان از افزایش میزان خشکی جلگه میاندوآب را دارد به طوری که در اوایل دهه ۸۰ منطقه نیمه خشک و در اواخر دهه ۹۰ خشکی بیشتر شده است و شاخص خشکی به کمتر از ۱۰ که معرف منطقه خشک است رسیده است. حساسیت گندم دیم به شرایط خشکی بیشتر از جو و نخود می باشد ولی استفاده از ارقام اصلاح شده ی گندم و جو که مختص شرایط خشکی می باشد و همچنین به زراعی های انجام شده در منطقه از کاهش عملکرد این محصولات جلوگیری کرده است.

Keywords:

شاخص خشکی , امنیت غذایی , عملکرد , گندم , گیاهان زراعی