پاسخ شاخص های رشد گلرنگ به کود های زیستی و شیمیایی

جهت ربرسی عکس العمل شاخص های رشد گلرنگ به حاصلخیز کننده های زیستی و شیمیایی گلرنگ بهاره رقم IL-111، دو آزمایش در بهار سال های زراعی 85-1384 و 86-1385 در مزرعه آموزشی– تحقیقاتی دانشگاه آزاد واحد فراهان اجرا گردید. آزمایش ها بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. هر کرت آزمایشی شامل چهار خط کاشت به طول 6 متر و به فاصله ردیف 50 سانتی متر و فاصله بوته ها روی ردیف نیز 5 سانتیمتر در نظرگرفته شد، تا تراکم 400 هزار بوته در هکتار بدست آید . عوامل مورد آزمون شامل باکتری ازتوباکتر (Azotobacter Chorococum) و قارچ میکوریزا (Glomus Intraradices) هر کدام در دو سطح به ترتیب شامل ( A0 و A1 عدم تلقیح و تلقیح با ازتوباکتر ، M0 و M1 عدم تلقیح و تلقیح با میکوریزا) و مصرف کود های نیتروژن و فسفر در چهار سطح به صورت ترکیبی در نظر گرفته شد [P0+N0=F0 و P25+N50=F1 و P50+N100=F2 و (kgha-1) و P75+N150=F3]. در این آزمایش اکثر شاخص های رشد گلرنگ انداز هگیری و بررسی شدند. نتایج نشان داد که ا ث کر شاخص های رشد گلرنگ تحت تأثیر مثبت تلقیح با ازتوباکتر و میکوریزا و همچنین سطوح مختلف مصرف کود های نیتروژن و فسفر قرار گرفتند. ه بطوری که تلقیح با ازتوباکتر بر شاخص های رشدی مانند تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول ، سرعت رشد نسبی، سرعت جذب خالص اثر افزایشی و سطوح مختلف مصرف نیتروژن و فسفر بر شاخص های رشد تجمع ماده خشک، شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، سرعت رشد نسبی، سرعت جذب خالص و نسبت سطح برگ اثر مثبت و معنی داری داشتند . استفاده از روش تغذیه تلفیقی حاصلخیز کننده های زیستی و کود های شیمیایی در گلرنگ باعث کاهش مصرف کود های شیمیایی خواهد شد.

Keywords:

ازتوباکتر , شاخص های رشد , فسفر , گلرنگ , میکوریزا , نیتروژن