تحلیل داستان «اولدوز و کلاغ ها» اثر صمد بهرنگی بر اساس برنامه آموزشی فبک

برنامه آموزشی فبک یکی از برنامه های آموزشی است که متیو لیپمن آمریکایی آن را در دهه ۱۹۳۰ میلادی ابداع کرد. هدف از این برنامه آموزش مهارت تفکر به کودکان است. داستان به عنوان ابزار و عنصری مهم نقش اساسی در آموزش تفکر به کودکان دارد. این پژوهش غنای فلسفی، ادبی و روانشناختی داستان اولدوز و کلاغ ها، نوشته صمد بهرنگی را با رویکردی توصیفی– تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای بررسی کرده است و نتایج به دست آمده نشان می دهد که داستان غنای بالایی را در هر یک از شاخصه های فلسفی، ادبی و روانشناختی دارد؛ داستان مفاهیم فلسفی ارزشمندی دارد و درون مایه آن غیر تلقینی است. چالش خیزی و گفت وگوهای آن بسیار مطلوب است. شخصیت های اصلی داستان پویا و کودکان می توانند با آن هم ذات پنداری داشته باشند. پیرنگ داستان غیر تلقینی و پایان بندی مبهمی دارد. باورپذیری داستان نیز مطلوب است. زبان نگارش آن ساده، روان و امروزی است و متناسب با گروه های سنی «ج» و «د» است؛ اما برخی از واژه ها و اصطلاحات و کنایات در آن هست که نیازمند بازنویسی است. از نظر تناسب مفاهیم با درک مخاطب نیز برخی صحنه هایتوهین آمیز و خشونت بار در داستان وجود دارد که نیازمند بازنویسی است.

Keywords:

داستان , اولدوز و کلاغ ها , صمد بهرنگی , لیپمن , برنامه آموزشی فبک