حذف فلزات سنگین از فاضلاب با استفاده از فرآیند نفوذ-تراوش و جذب بر روی کربن فعال

امروزه، آلودگی فلزات سنگین به یکی از جدی ترین مشکلات زیست محیطی تبدیل شده است . حذف فلزات سنگین از فاضلابها با توجه به تاثیرات منفی که بر بهداشت عمومی و اکوسیستم ها دارد، توجه زیادی را به خود معطوف کرده است . هدف اصلی این کار، بررسی کارآیی ترکیب فرآیند نفوذ-تراوش با جذب بر روی کربن فعال به منظور حذف فلزات سنگین موجود در پساب فاضلاب شهری است . جذب فلزات سنگین بر روی یک نمونه تجاری از کربن فعال در یک حالت ایستا مورد بررسی قرار گرفت . انجام آزمایشات آزمایشگاهی متعدد این امکان را فراهم آورده تا از مقدار بهینه پودر کربن فعال مورد نیاز برای حذف طیف وسیعی از فلزات سنگین آگاه شویم . نتایج نشان دادند که تعادل جذب برای کادمیوم (Cd۲+) خیلی سریع به دست آمد، برای مثال، پس از ۱۵ دقیقه از تماس با کربن فعال از سوی دیگر، تعادل روی (Zn۲+)، سرب (Pb۲+) و مس (Cu۲+) پس از ۴۵ دقیقه حاصل شد. سرعت حرکت به سمت بیرون برای Zn۲+، ۷۷/۷۰، برای Pb۲+، ۷۵/۶۴، برای Cu۲+، ۰۷/۶۷ و برای Cd۲+ ۴۲/۷۸ درصد بود.ایزوترمهای جذب تعیین شده برای Zn۲+، Pb۲+، Cu۲+ از نوع I بودند درحالی که شکل منحنی Cd۲+ ایزوترمهای نوع II را نشان داد. این ایزوترمها ظرفیت پودر کربن فعال را در جذب کادمیوم، بهتر از سایر فلزات سنگین بررسی شده نشان می دهند.

Keywords:

جذب , کربن فعال , ترکیب , فلزات سنگین , نفوذ-تراوش