رابطه صفات شخصیتی و توانمندسازی روان شناختی با فرسودگی شغلی: یک الگوی ساختاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه صفات شخصیتی و توانمندسازی روان شناختی با فرسودگی شغلی در قالب یک الگوی ساختاری انجام گرفت. به منظور انجام این مطالعه کلیه کارکنان شرکت گاز کرمانشاه به تعداد۴۵۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. داده ها از طریق مقیاس پنج عامل بزرگ شخصیت، پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی و پرسشنامه فرسودگی شغلی جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها، از روش های آماری همبستگی، تحلیل رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد که بین صفت شخصیتی روان رنجوری با فرسودگی شغلی رابطه مثبت، بین صفت شخصیتی برون گرایی، توافق جویی و مسئولیت پذیری و نیز توانمندسازی روان شناختی با فرسودگی شغلی رابطه منفی وجود دارد. بین ویژگی شخصیتی گشودگی با فرسودگی شغلی رابطه معنی دار نبود. یافته ها همچنین نشان دادند که ضرایب مسیر روان رنجوری به فرسودگی شغلی از طریق توانمندسازی روان شناختی، و برون گرایی به فرسودگی شغلی از طریق توانمندسازی روان شناختی معنی دار نمی باشند اما ضریب مسیر توافق جویی به فرسودگی شغلی از طریق توانمندسازی روان شناختی معنی دار می باشد.

Keywords:

صفات شخصیتی , توانمند سازی روان شناختی , فرسودگی شغلی