بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با سرمایه اجتماعی در کارکنان دانشگاه تهران به منظور ارائه راهکارهای کاربردی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با سرمایه اجتماعی در کارکنان دانشگاه تهران است. جامعه پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه تهران هستند، با روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ای به حجم ۳۸۱ نفر انتخاب شدند. روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته کیفیت زندگی کاری و سرمایه اجتماعی است. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار از تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد، نتایج بیانگر پایایی( پرسشنامه کیفیت زندگی کاری۹۰/۰ و پرسشنامه سرمایه اجتماعی ۸۵/۰) و روایی ابزاربود. جهت تحلیل داده ها از تکنیک های توصیفی( شاخص های مرکز و پراکندگی) و استنباطی( آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره خطی) با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن است که: رابطه کیفیت زندگی کاری با سرمایه اجتماعی و ابعاد آن در کارکنان دانشگاه تهران مثبت و در سطح ۰۵/۰ معنادار است . همچنین رابطه ابعاد کیفیت زندگی کاری با سرمایه اجتماعی در کارکنان دانشگاه تهران مثبت و در سطح ۰۵/۰ معنادار است .افزون بر دو مورد بالا رابطه ابعاد کیفیت زندگی کاری با ابعاد سرمایه اجتماعی در کارکنان دانشگاه تهران نیز مثبت و در سطح ۰۵/۰ معنادار است .

Keywords:

کیفیت زندگی کاری , سرمایه اجتماعی , کارکنان , دانشگاه تهران