امروزه با توجه به رشد فراوان در زمینه های الکترونیک و تجازت الکترونیک، سامانه های فراوانی با اهداف گوناگون تعبیه شده است. یکی از مهمترین این سامانه ها، سامانه بانکداری الکترونیک می باشد. بانکداری الکترونیک بدین معنی است که همه عملیاتی که می توان به صورت فیزیکی در شعبه های مختلف بانک ها انجام داد را به صورت اینترنتی نیز انجام داد. البته
بانکداری دیجیتال دارای قوانینی خاص می باشد که کاربران باید با داشتن یک حساب در بانک مذکور و داشتن نام کاربری و رمز عبور برای سامانه بانکداری الکترونیک، به استفاده از آن بپردازند که برقراری امنیت به دلیل الکترونیکی بودن در این حوزه، دارای اهمیت می باشد. یکی از چالش هایی که در این زمینه وجود دارد، استفاده کمتر مشتریان از خدمات اینترنت بانک نسبت به عملیات فیزیکی در شعبه های بانک می باشد. این که بتوان کاربران را به سمت
بانکداری دیجیتال جذب نمود، مهمترین چالش این مبحث به شمار می رود. ارزیابی عوامل موثر در پذیرش بانکداری الکترونیک، مبحث اصلی این تحقیق می باشد که با رویکرد داده کاوی، این عملیات انجام می شود. رویکرد کلی بدین صورت است که بعد از ورود مجموعه داده ها و نرمال سازی آن ها،
خوشه بندی مبتنی بر K-means جهت مشخص کردن معیارها و زیرمعیارها که شامل جنس، سن، شغل، تحصیلات، اعتماد به بانکداری دیجیتال، نگرش نسبت به مفید بودن بانکداری دیجیتال، سهولت استفاده از
بانکداری دیجیتال و شرایط تسهیل کننده
بانکداری دیجیتال می باشد، استخراج می شوند. سپس با رویکرد
تصمیم گیری چندمعیاره فرایند تحلیل سلسله مراتبی، معیارها و عوامل موثر در بانکداری دیجیتال، رتبه بندی می شوند.