چگونگی بازنمودی از یک شهر در میانه عکس ها مطالعه موردی: مکتب عکاسی نیویورک

شهرها و فعل و انفعالات در میان آنها همیشه در جریان بوده و شکلی آشنا و همیشگی برای ساکنینشان دارد. اما بازنمایی های تصویری بالاخص بواسطه رسانه هایی همچون عکاسی از این زیست بوم های مدرن باعث گردیده تا باز نمودهایی دیگر که تصویری است برآمده از عینیت و نگاه عکاسانه شکل گیرد و باعث گردد تا خوانش و ذهنیتی متفاوت از آنچه تا پیش از آن بدان مکان ها نگریسته می شد، دریافت گردد. رسانه مدرن عکاسی که خود زاده و هم ارزی از مشخصه های تکنولوژیک امروزین است بارها به بازتابیدن چهره شهرها در قاب عکس پرداخته است. در این تحقیق سعی بر آن است تا جریانی عکاسانه برآمده از این نوع کنکاش های مدرن مبتنی بر رسانه و رشد یافته در شهری همچون نیویورک آمریکا مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. در این راستا با برشمردن ویژگی های مکتب عکاسی نیویورک در نمونه های تصویری گرفته شده بواسطه عکاسان نیویورکی، جریان هنری و البته مستندنگارانه ای مورد بررسی قرار می گیرد که در آستانه قرن بیستم و تا به انتهای آن در این شهر توسط عکاسان فعال و مرتبط با این مقوله ، پرداخته و تعریف و تصویر شده است. هدف این تحقیق برشمردن ویژگی ها و مشخصه های سبکی این مکتب عکاسانه و البته تاثیر روش و رویکردهای این عکاسان در بکارگیری ابزار دوربین می باشد. روش این تحقیق توصیفی- کیفی بوده و با در نظرگیری ویژگی های درون متنی رسانه عکاسی که بسیار متکی است بر ابزار دوربین سعی بر آن است تا بهره مندی این عکاسان از این رسانه در شکل دهی به این جریان عکاسی مورد تحلیل قرار گیرد.

Keywords:

عینیت عکاسانه , رسانه عکاسی , مستندنگاری شهری , عکاسی خیابانی , رویکردهای عکاسانه , مکتب عکاسی نیویورک