غنی سازی مهارتی برنامه درسی نظام آموزش عالی کشاورزی ایران: مورد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

افرازش اشتغال پذیری دانش آموختگان دانشگاهی نیازمند افرازش مهارت آموزی در برنامه درسی و تحصیلی دانشجویان است. غنی سازی مهارتی برنامه تحصیلی در نظام آموزش عالی کشاورزی نیازمند رویکردی نظام مند برای درک ملزومات مربوطه است. این تحقیق با هدف تدوین مجموعه ای از راهبردها و خط مشی ها برای غنی سازی مهارتی نظام آموزش عالی کشور انجام شد. این مطالعه به شیوه کیفی و با بهره گیری از روش گروه کانونی به انجام رسید. ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساختارمند با گروهی از دست اندرکاران مهارت آموزی در نظام آموزش عالی کشاورزی (مورد مطالعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان) بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند (n=۱۲). برای گردآوری داده ها در این تحقیق نخست با مصاحبه نیمه ساختارمند، روایت مشارکت کنندگان در تحقیق گردآوری شد. سپس، با تحلیل محتوای روایت ها و استخراج گزاره های کلیدی، به تشکیل گروه کانونی و انجام مصاحبه گروهی تسهیل شده برای یافتن مولفه ها و نشانگرهای یکپارچه سازی مهارت آموزی با برنامه درسی و آموزشی در نظام آموزش عالی کشاورزی اقدام شد. طبق نتایج، الگویی شامل پنج مولفه ارایه شد: اصول راهبردی توسعه مهارت آموزی، تدابیر توسعه آموزشی با رویکرد مهارت آموزشی در سه مرحله (طراحی، اجرا و ارزشیابی) و سرانجام، سازوکارهای زیرساختی/ پشتیبانی از مهارت آموزی در نظام آموزش عالی. دلالت کلیدی یافته های تحقیق آن است که تحقق یادگیری کارآفرینانه به عنوان ارزش افزوده مهارت آموزی در جریان تحصیلات دانشگاهی مستلزم آن است که این آموزش ها، فراتر از فعالیت های فوق برنامه، در فرآیند توسعه برنامه درسی و آموزشی دانشگاه ها گنجانده شود.

Keywords:

نظام آموزش عالی کشاورزی , مهارت آموزی , غنی سازی مهارتی , اشتغال پذیری , یادگیری تجربی , برنامه درسی