عامل های موثر در نیازسنجی آموزشی گوجه فرنگی کاران در بکار گیری سامانه آبیاری قطره ایی منطقه مورد مطالعه: شهرستان دیر استان بوشهر

این پژوهش با هدف سنجش نیازهای آموزشی گوجه فرنگی کاران شهرستان دیر با استفاده از مدل نیازسنجی بوریچ و تطبیق آن با دیدگاه کارشناسان بخش کشاورزی در سال زراعی با استفاده از جدول دو در دو تحلیل کوادرانت و با استفاده از الگوی توافق سنجی انجام شد. جامعه آماری پژوهش دو گروه کشاورزان گوجه فرنگی کار (۳۵۰۰=N) و کارشناسان مراکز مربوطه (۲۵N= ) بودند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان به تعداد ۳۴۶ نفر از گوجه فرنگی کاران تعیین و به روش طبقه ایی متناسب با حجم طبقه (۳۵۰۰=N) انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخت بود که روایی آن بر اساس نظر کمیته پایان نامه و تعدادی از کارشناسان جهاد کشاورزی استان بوشهر مورد بررسی و تایید قرار گرفت. پایایی ابزار پژوهش با استفاده ضریب تتای ترتیبی محاسبه و حاصل آن برای بخش های مختلف پرسشنامه بین ۷۴/۰ تا ۸۴/۰ به دست آمد. نتایج نشان می دهد از نه نیاز شناسایی شده، توانایی استفاده از دستگاه های آب شیرین کن و نگهداری از آن ها، توانایی بر طرف کردن گرفتگی قطره چکان ها و توانایی انجام سرویس و نگهداری سامانه آبیاری قطره ای سه اولویت اول نیازها می باشند. لذا طبق نتایج لازم است، سازمان جهاد کشاورزی برای ایجاد ارتباط موثر بین شرکت های مجری طرح و کشاورزان، خدمات مشاوره و کلاس های آموزشی جهت ارائه خدمات متناسب با نیازهای شناسایی شده در پژوهش، ارائه نماید.

Keywords:

کشاورزان گوجه فرنگی کار شهرستان دیر , سامانه آبیاری قطره ای , نیاز سنجی