زن زیباترین واژه آفرینش و موثرترین عامل تربیت و سلامت روحی، روانی و جسمی فرزند، همسر و
جامعه است. اهمیت پرداختن به موضوع زن ریشه در اهمیت نهاد
خانواده دارد، چرا که نهاد مقدس
خانواده رکن بنیادین اجتماع بشری است. اولین شرط داشتن
جامعه ای سالم و پویا حفظ سلامت و پایداری
خانواده است که این موضوع نیز در گرو نقشآفرینی سازنده زنان در
خانواده است، اگر چنین نباشد بخش زیادی از هویت اجتماعی انسانی نابود میشود و در پی آن تلاشهای فردی و اجتماعی بیثمر و نافرجام خواهد ماند.
خانواده قدیمیترین واحد اجتماعی و اولین محل آموزش رفتارهای فردی و اجتماعی است و پذیرفتن این واقعیت که زن و
خانواده دو رکن اصلی
جامعه بوده و نقش اساسی آنها در رشد و تعالی انسان غیرقابل انکار است منطقی ترین رفتار علمی است.
جامعه بشری بدون
خانواده برپا نمانده و تشکیل
خانواده با وجود تنوع مذهبها و فرهنگها و عرفها و آداب اجتماعی، یک پدیده طبیعی و فطری است. از مهمترین، سازندهترین و ارزشمندترین نقش هایی که زن میتواند در
خانواده ایفا کند، نقش مادری و همسری است که در آموزه های دینی بسیار ارزشمند است. بنابراین ضروری است که از جایگاه خود و نقش هایی که میتواند در حوزه روابط خانوادگی ایفا کند آگاهی داشته باشد تا با علم به این موضوع بتواند در جهت سامان دادن به
خانواده و روابط خانوادگی حاکم بر آن تاثیرگذار بوده و سازنده باشد. همچنین زنان به عنوان نیمی از جمعیت
جامعه میتوانند در موقعیت و جایگاه های مختلف اجتماعی به شرط رعایت جایگاه و منزلتشان ایفای نقش نموده و تاثیرگذار باشند. آنچه که باید مورد توجه قرار گیرد این است که شعارهای آزادی و همسانی، نباید رسالت مهم زن را کم اهمیت و یا سست کند و آرمان والای مادری را در تیرگی فرو برد و رسالت اصلی او در زندگی سازی را فراموش کند. مقاله حاضر به روش کتابخانهای و پیمایشی به کنکاشی درباره
نقش زن در استحکام بنیان ضمن داشتن فعالیتهای اجتماعی مفید و سازنده میپردازد. از مهمترین عوامل استحکام خانواده، ایمان به خدا، مدیریت اقتصادی خانواده، عفو و گذشت، پرهیز از کینه توزی، پرهیز از سوء ظن، احترام متقابل و مشورت است و شرط فعالیت اجتماعی زن در
جامعه ضمن داشتن خانوادهای سالم و سازنده و متناسب با شرایط فیزیکی و جسمانی و روحیات زنان، داشتن نگاهی به دور از تبعیض و ابزارگونه به زن است.