مطالعه دزیمتری چشمه براکی تراپی (Theragenics, Model ۲۰۰) ۱۰۳Pd در فانتوم آب و بافت های مختلف توسط کد مونت کارلو GATE

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 88

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RSM-10-3_002

تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1402

Abstract:

براکی تراپی یکی از روش های موثر در درمان انواع تومورهای بدخیم موضعی می باشد. در این روش تعیین توزیع دز در اطراف چشمه های براکی تراپی قبل از استفاده بالینی در بدن بیمار از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق پارامترهای دزیمتری توصیه شده توسط کارگروه شماره ۴۳ (TG-۴۳U۱) انجمن فیزیک پزشکی آمریکا (AAPM)، نظیر تابع دز شعاعی و تابع ناهمسانگردی چشمه براکی تراپی ۱۰۳Pd، (Theragenics, Model ۲۰۰) با استفاده از کد شبیه سازی مونت کارلو GATE محاسبه شد و با داده های به دست آمده از سایر پژوهش ها مقایسه گردید. حداکثر اختلاف میانگین در محاسبه تابع دز شعاعی و تابع ناهمسانگردی به ترتیب حدود %۹ و %۸ می باشد. از سوی دیگر، از آنجا که ضریب تضعیف چشمه های براکی تراپی در فانتوم آب با بافت های مختلف متفاوت است، تاثیر بافت های مختلف بر پارامتر تابع دز شعاعی چشمه براکی تراپی ۱۰۳Pd با استفاده از کد GATE ۸.۲ مورد بررسی قرار گرفت. اختلاف نسبی تابع دز شعاعی در بافت چربی، ماهیچه، پستان و مغز در مقایسه با فانتوم آب در فاصله شعاعی ۵ سانتی متر به ترتیب حدود %۱۵۳، %۳۰، %۳۵ و %۲۹ بود. مقایسه نتایج حاصل از این حالت ها با زمانی که از فانتوم آب برای محاسبات استفاده می شود، نشا ن دهنده تفاوت محسوس دز جذبی در برخی از بافت ها نسبت به فانتوم آب می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که علی رغم میانگین انرژی پایین و تغییرات شدید دز با فاصله چشمه براکی تراپی ۱۰۳Pd، پارامترهای دزیمتری را می توان با استفاده از کد GATE و انتخاب فهرست فیزیکی مناسب به خوبی مورد محاسبه قرار داد.

Keywords:

Authors

پیوند طاهرپرور

گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان

زینب فردی

گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • P. Taherparvar, Z. Fardi. Development of GATE Monte Carlo Code ...
  • R. Rajabi, P. Taherparvar. Monte Carlo dosimetry for a new ...
  • Z. Fardi, P. Taherparvar. A Monte Carlo investigation of the ...
  • A. Moulavi, A. Binesh, H. Moslehitabar. Dose distribution and dosimetry ...
  • B. Reniers, F. Verhaegen, S. Vynckier, The radial dose function ...
  • M.J. Rivard, B.M. Coursey, L.A. DeWerd, W.F. Hanson, M. Saiful ...
  • J.I. Monroe, J.F. Williamson. Monte Carlo‐aided dosimetry of the Theragenics ...
  • P. Taherparvar, A. Sadremomtaz. Development of GATE Monte Carlo simulation ...
  • P. Papadimitroulas, Using GATE for radiation therapy applications, Physica Medica, ...
  • H. Badry, L. Oufni, H. Ouabi, H. Hirayama. A Monte ...
  • M. Ghorbani, F. Salahshour, A. Haghparast, T.A. Moghaddas, C. Knaup. ...
  • I.C.o.R. Units, Measurements. “Tissue substitutes in radiation dosimetry and measurement,” ...
  • R. Taylor, G. Yegin, D. Rogers. Benchmarking brachydose: voxel based ...
  • J.F. Williamson. Monte Carlo modeling of the transverse‐axis dose distribution ...
  • H. Rezaee, Z. Shakarami, M. Hosseini, M. Zabihzadeh, M. Feghhi. ...
  • نمایش کامل مراجع