تخمین دز جذبی ترکیب نشاندار ۹۹mTc-MAX در انسان بر اساس داده های پراکنش زیستی موش balb/c به روش MIRD
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 132
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RSM-11-1_001
تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1402
Abstract:
برخورد پرتوهای یونیزان با سیستمهای بیولوژیک باعث وقوع یونیزاسیون و تحریک اتم ها و مولکول ها شده و محصولاتی غیر طبیعی و مضر در محیط بیولوژیک بوجود می آورند. تخمین دز جذبی در ارزیابی پیامدهای پزشکی و بیولوژیکی مرتبط با تابش یونیزه کننده حاصل از تجویز رادیوداروها از اهمیت ویژهای برخوردار است. بنابراین هدف از این پژوهش ارزیابی میزان دز جذبی اندام های بدن انسان حاصل از ترکیب نوین نشان دار ۹۹mTc-MAX بر اساس مطالعات توزیع زیستی موشهای balb/c می باشد. لیگاند طراحی شده با خاصیت شلاته کنندگی از طریق واکنش بین دو مادهی کلرواستامید (Chloroacetamide) و زانتات (Xanthate) با نسبت های مولی معین سنتز شد. سپس فرآیند نشان دار سازی آن با ۹۹mTc و با خلوص رادیوشیمیایی ۹۳% در محیط آزمایشگاه و۹۰% در حضور سرم خون انسانی با موفقیت صورت گرفت. پس از آن پراکنش زیستی کمپلکس نشان دار در موشهای balb/c تا ۲۴ ساعت پس از تزریق مورد بررسی قرار گرفت. به منظور برآورد میزان دز جذب شده در اندامهای بدن انسان، روش MIRD به کاربرده شد. نتایج بیان گر بیشترین میزان دز جذب شده کمپلکس مذکور در کبد و با ۰.۰۰۱۱mGy/MBq میباشد. ۹۹mTc-MAX با توجه به جذب قابل توجه کبدی و همچنین تجمع مناسب آن در سیستم رتیکلواندوتلیال، می تواند به عنوان یک عامل تصویربرداری بالقوه موثر واقع شود.
Keywords:
Authors
زهرا عرب حلوایی باقری
گروه پرتو پزشکی، مهندسی هسته ای، شهید بهشتی، تهران- ایران
سید محمودرضا آقامیری
گروه پرتو پزشکی، مهندسی هسته ای، شهید بهشتی، تهران- ایران
الهام ستارزاده خامنه
پژوهشکده کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، کد پستی: ۳۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
سعید کاکایی
پژوهشکده کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، کد پستی: ۳۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
حسن یوسف نیا
پژوهشکده کاربرد پرتوها، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، کد پستی: ۳۴۸۶-۱۱۳۶۵، تهران- ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :