بررسی آزمایشگاهی اثرفاصله طول ابشکن طول تکیه گاه و دبی برمساحت گسترش تل و چاله آبشستگی
Publish place: 9th International Congress on Civil Engineering
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,376
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCE09_250
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1391
Abstract:
مسئله اصلی آسیب پذیری تکیه گاه پل ها درسیلاب دشت ها آبشستگی موضعی دماغه آنها می باشد پدیده آبشستگی موضعی دماغه به علت تنگ شدگی مقطع جریان و وجود گردابه های قوی ایجاد می شود با توجه به پیچیدگی پدیده و تاثیر پارامترهای زیاد براین پدیده استفاده از روشهای عددی برای تخمین تاثیر آن مشکل می باشد برای کاهش میزان آبشستگی روشهای مختلفی ارایه شده است که پیچیدگی خاص خود را دارند دراین تحقیق با استفاده از آبشکن محافظ درطول های مختلف درفواصل مختلف از تکیه گاه آبشستگی تکیه گاه کاهش داده شد با توجه به نتایج آزمایشها و کنترل میزان خطای داده ها تاثیر آبشکن محافظ در کاهش آبشستگی بررسی شد دراین تحقیق علاوه بربررسی عمق حداکثر آبشستگی به میزان گسترش تل پایین دست و ابعاد حفره آبشستگی نیز پرداخته شده است.
Keywords:
Authors
شمسا بصیرت
دانشجوی دکتری مهندسی آب
مجتبی صانعی
دانشیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری کشور
سیدفضل اله ساغروانی
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شاهرود
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :