بررسی شاخص های موثر در همکاری میان اعضای پروژه در پروژه های با بستر BIM با رویکرد تحقیق کیفی

با توجه به فلسفه استفادبه از فرایند مدل سازی اطلاعات ساختمان که به جهت افزایش همکاری و هماهنگی در پروژه های پدید آمده است، انتظار می رود در صورت استفاده از فرآیند مدل سازی اطلاعات ساختمان همکاری افزایش یافته و در نتیجه فرایند ساخت را بهبود بخشد، اما بدلیل تعاریف نقش های جدید و همچنین تکنولوژی های پیشرفته و مسائلی از این قبیل پیاده سازی و اجرای این فرایند نه تنها موجب افزایش همکاری نمی شود، بلکه تنش ها را در پروژه افزایش داده و باعث سخت شدن ایجاد هماهنگی در پروژه می شود. از این رو در این کار تحقیقاتی به برسی و جمع آوری عوامل تاثیرگذار بر همکاری در پروژه های با بستر مدل سازی اطلاعات ساختمان ابتدا با رویکرد مرور سیستماتیک به بررسی مقالات و ادبیات منتشر شده در این حوزه پرداخته شده و شاخص های مذکور استخراج گردید، سپس با انجام مصاحبه های نیمه ساختاریافته از ۱۲ نفر از خبرگان این صنعت در کشور ا یران به شناسایی این شاخص ها پرداخته شد. در نهایت در قالب یک مدل مفهومی عوامل تاثیرگذار همکاری در پروژه های با بستر BIM طبقه بندی گردید تا به افزایش هر چه بهتر همکاری در پروژه های آنی منجر گردد. ن تایج بدست آمده از تحقیقات انجام شده نشان دهنده آن است که به طور کلی کشور ایران در زمینه همکاری در مقایسه با برایند تحقیقات در کشورهای مختلف دریک سطح قرار می گیرد فقط در بعضی از زمینه ها متفاوت است.

Keywords:

مدل سازی ا طلاعات ساختمان , همکاری , شاخص های موثر