بازنگری معماری بناهای ایرانی در دوره اسلام ی بر مبنای تاثیر پذیری فرم و فضاهای عملکردی (نمونه مطالعاتی : بناهای مسکونی و غیر مذهبی موجود در شهر اصفهان)

هنر معماری یکی از مهم ترین فعالیت های ایرانیان است که در طول دوره های متفاوت، سختی ها و تغییراتی را به خود دیده است. با ورودتدریجی اسلام به کشورها، نژادهای گوناگون، جغرافیای متعدد و متنوع از اسپانیا تا هند در ساختن تمدن تازه که «تمدن اسلامی» نامدارد، شریک شد ند. عیان است که در این میان سهم همه ی ملت ها یکسان نیست و آنهایی که با میراث های غنی پیش می آمدند، درساختن بنای فرهنگی تازه اثربخ شتر بودند. از جمله کشورهایی که در این تمدن سهم عمده ای دار ند، کشوری چون ایران هم از شمارجغرافیاهایی است که سهم عمده و گسترده ای از این مقوله را در خود جای داده است. پس از جنگ های تاریخی، سرانجام ایران دیناسلام را پذیرفت و ایرانیان هیچ مانعی نمیدیدند که آتشکده های دوره ساسانی را به مسجد تبدیل نکنند. با انتشار بیشتر اسلام در اینسرزمین، در هر گوش های ساخت بنا با الگوی اسلامی صورت گرفت و کم کم تغییرات از آتشکده ها و مهرپرستی به مساجد و خداپرستیتغییر رویه داد که این پژوهش به بازنگری برخی از این تغیرات صورت گرفته میپردازد .ضرورت این پژوهش در آشنایی کامل با این نوع ازمعماری در ایران و تاثیرپذی ری های صورت گرفته از دوره اسلامی است. روش پژوهش حال حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی و به صورت جمع آوری مقالات و منابع به صورت کتابخانه ای به انجام رسیده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که معماری ایران در دوراناسلامی تا حد زیادی از معماری و تزئینات حکومت های اسلامی به خصوص در زمینه معماری بناهای مذهب ی تاثیر گرفته است که خودباعث شکل گیری سبک های متفاوتی در معماری ایرانی شده و همچنین شاهد تغییر کاربری برخی بناهای موجود و تحت تاثیر قرار گرفتناین نگاه به طراحی مختص به بنای ایرانی هستیم.

Keywords:

معماری ایرانی , معماری اسلامی , بناهای مذهبی , بناهای غیر مذهبی , تزیینات