تاثیر رقابت پذیری بر بازارگرایی با نقش میانجی رضایت مشتری در شرکتهای صنایع غذایی استان مازندران

امروزه سازمان ها در محیطی مشغول به فعالیت هستند که اصلی ترین جزء آن فضای عدم اطمینان به سبب شکل گیری رقابت فضای رقابتی در بازار است و هوشمندی در کسب و کار می تواند موجب ایجاد رضایت در مشتریان و وفادارسازی انها به سازمان گردد که در نهایت این امر به رشد سودآوری و بهبود کیفیت محصول سازمان کمک نماید. هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر رقابت پذیری بر بازارگرایی با نقش میانجی رضایت مشتری در شرکتهای صنایع غذایی استان مازندران بود. هدف تحقیق کاربردی روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری از میان ۳۰۰ نفر از مدیران فروش صنایع غذایی استان مازندران و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده با تخصیص مناسب به کمک جدول مورگان تعداد۱۶۸ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، سه پرسشنامه استاندارد رقابت پذیری (اوزدمیر و اصالن ،۲۰۱۱ )، پرسشنامه بازارگرایی آلروبی (۲۰۱۳) و پرسشنامه رضایت مشتری فاو و فرگوسن (۲۰۱۳) بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی به کمک نرم افزارSPSS , PLS بود. یافته های تحقیق نشان داد که رقابت پذیری بر بازارگرایی و رضایت مشتری تاثیر داشته و رضایت مشتری بر بازارگرایی تاثیر داشته و در نهایت بر اساس نتایج آزمون سوبل رضایت مشتری بین رقابت پذیری با بازارگرایی در شرکتهای صنایع غذایی استان مازندران دارای نقش میانجی می باشد.

Keywords:

رقابت پذیری , بازارگرای , رضایت مشتری.