تعیین زیربخش های بالفعل و بالقوه جهت برنامه ریزی توسعه کشاورزی استان خراسان رضوی (با تاکید بر زیربخش دام)
Publish place: Iranian Journal of Agricultural Economics and Development Research، Vol: 53، Issue: 4
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 112
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJAEDR-53-4_011
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1402
Abstract:
رمز موفقیت سیاست توسعه منطقه ای، تاکید بر خصوصیات خاص منطقه مورد نظر، یا توسعه درون زا، با استفاده از پتانسیل منابع انسانی، نهادها و منابع فیزیکی محلی است. این مطالعه با هدف تعیین زیربخش های بالفعل و بالقوه برای برنامه ریزی توسعه کشاورزی استان خراسان رضوی، درصدد است تا درک درستی از توانمندی ها و تنگناهای شهرستان های استان در هر یک از زیربخش های کشاورزی را فراهم نماید. برای این منظور از مدل های تحلیلی ضریب مکانی در اقتصاد فضایی برای اندازه گیری مزیت های محلی بالفعل و بالقوه شهرستان ها جهت برنامه ریزی توسعه فعالیت های بخش کشاورزی استان خراسان رضوی و داده های سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷ مستخرج از سالنامه های آماری جهاد کشاورزی استان خراسان رضوی استفاده شده است. براساس نتایج تجزیه و تحلیل ضریب مکانی ایستا در استان خراسان رضوی، زیربخش های دام و شیلات پایه محسوب می شوند. همچنین سه زیربخش باغی، شیلات و دام پتانسیل توسعه بالایی را در استان دارند. اگرچه در مورد وضعیت زیربخش های باغی و شیلات استان خراسان رضوی جای نگرانی نیست، اما سهم نزولی زیربخش دام در ارزش افزوده بخش کشاورزی استان و نیز کاهش تعداد شهرستان های مزیت دار، به ویژه در تولید گوشت قرمز توجه ویژه سیاست گذاران بخش کشاورزی استان را به سمت این زیربخش می طلبد. انجام چنین مطالعاتی در برنامه ریزی های آتی برای تولید مداوم و مستمر محصولات بخش کشاورزی هم در سطح استانی و هم در سطح ملی می تواند موثر واقع شود. بهبود امنیت سرمایه گذاری در این زیربخش در نقاط دارای مزیت به منظور افزایش سرمایه گذاری به حدی فراتر از جبران استهلاک سرمایه گذاری های موجود، به عنوان یکی از راهکارهای اصلی می تواند درنظر گرفته شود.
Keywords:
Authors
الهه اعظم رحمتی
دانشجوی دکتری گروه اقتصادکشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
حسین محمدی
دانشیار و عضو هیات علمی گروه اقتصادکشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد،مشهد، ایران
علیرضا کرباسی
استاد گروه اقتصادکشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :