نظریهسازان پسامدرن جامعهشناسی در فرانسه : کالج جامعه شناسی، ادگار مورون، میشل مافزولی، برونو لاتور

اگر جامعه شناسی معاصر فرانسه را دقیق تر بررسی کنیم، نکته ای توجه ما را به خود جلب می کند، و آن تردید در باره امکان دستیابی به درک نظام یافته از مفهوم جامعه است.[۱] شک در باره تصور از جامعه به منزله تمامیت و ساختمانی متشکل از ساختارها، نهادها و روابط اجتماعی با انتقادهای اخیر افرادی مانند پیر بوردیو یا آلن تورن از جامعه شناسان کلاسیک در این کشور ارتباط نزدیک دارد. گرایش دیگری که درکنار اختلاف نظر در باره فهم نظام یافته از جامعه در جامعه شناسی فرانسه موجود هست، سوژه و فردی کردن جنبه اجتماعی است که در جریان آن وجوه اجتماعی تا سطح ساخت های فردی، تجربه ذهنی و کنش های متقابل خرد اجتماعی تقلیل داده می شود. طیف گسترده ای از جامعه شناسان فرانسوی را می توان در ردیف افرادی قرار داد که از این جریان حمایت می کنند