ارزیابی سیاسگذاری وضعیت شاخص های مسکن در ایران (مورد مطالعه: شهرستان رشت)

امروزه مسکن به یکی از چالش های زندگی شهری تبدیل شده است و کشورهای مختلف نیز به دنبال حل این مسئله، سیاست های مختلفی را ارائه کرده اند هرچند که می توان گفت انگیزه واقعی اقدام دولت ها در بخش مسکن بیشتر مربوط به حفظ نظم سیاسی و اقتصادی جامعه است، بر این اساس هدف از پژوهش حاضر ارزیابی سیاسگذاری وضعیت شاخص های مسکن در ایران می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی می باشد. همچنین با توجه به هدف اصلی پژوهش، این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی به شمار می آید. از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، رویکرد پیمایشی بر پژوهش حاکم است. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران، معاونین و کارکنان مسکن و تعاونی شهرستان رشت بودندکه در طی یک ماه به پرسشنامه ای درحوزه (فضای کالبدی فضایی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و سیاسی قانونی)، پاسخگ و بودند. از آنجا که به لحاظ هدف، این پژوهش بر آن است که با بررسی دقیق متغیرهای پژوهش به میانگین شاخص های مربوطه نائل آید. برای تحلیل داده های به دست آمده از روش آزمون تی استفاده شد. این تحلیل با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه ۲۶ انجام گرفت. یافته ها نشان داد شاخص کالبدی و فضایی، شاخص اقتصادی و شاخص سیاسی قانونی - بیشترین اثر را در سیاسگذاری مسکن در ایران را دار است. می توان نتیجه گرفت تکانه های شدید اقتصادی همراه با شیوع پاندمیک کرونا در چند سال اخیر بافت اجتماعی و ساخت جمعیتی، نقاط مختلف کشور را دستخوش تغییراتی کرده که شاید این تحولات در شهرهای بزرگ و حاشیه های آن، بیشتر از سایر نقاط کشور به چشم بیاید واقعیت این است که با افزایش تورم و رشد شکاف طبقاتی، توان خرید مسکن برای مردم کاهش یافته است و بررسی شاخص های سیاستگذاری مطلوب می تواند کمکی در راستای بهبود روند خرید مسکن برای مردم باشد .

Keywords:

سیاستگذاری , شاخص , مسکن , کشور ایران