ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های خارشتر در سه استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی با استفاده از نشانگرهای ISSR و SCoT
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 15، Issue: 1
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 107
This Paper With 26 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-15-1_005
تاریخ نمایه سازی: 2 خرداد 1402
Abstract:
هدف: خارشتر یکی از گونه های گیاهی سازگار با مناطق خشک و نیمه خشک است که از لحاظ تولید علوفه، حفاظت خاک و دارویی اهمیت دارد. این تحقیق به منظور بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های خارشتر، تعیین شباهت و تفاوت بین اکوتیپ ها و مشخص نمودن ساختار ژنتیکی اکوتیپ های مختلف خارشتر با استفاده از نشانگرهای ISSR و SCoT صورت گرفت. مواد و روش ها: ۲۲ اکوتیپ خارشتر از نواحی مختلف سه استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی مورد مطالعه قرار گرفت. استخراج DNA به روش CTAB صورت گرفت. از ۱۲ آغازگر ISSR و ۱۸ آغازگر SCoT در تجزیه های مولکولی استفاده شد. نتایج: در کل درصد چندشکلی در دو نشانگر به ترتیب ۴۲/۹۹ و ۴۲/۹۵ درصد بود. بیشترین تعداد باند در نشانگر ISSR متعلق به آغازگرهای IS۵، IS۸ و IS۱۰ و در نشانگر SCoT متعلق به آغازگرهای S۲، S۴ ، S۶، S۷ و S۱۰ و کمترین تعداد باند تکثیر شده در نشانگر ISSR متعلق به آغازگرهای IS۱، IS۲، IS۳ و IS۶ و در نشانگر SCoT متعلق به آغازگر S۱ بود. در نشانگر ISSR بیشترین میزان PIC محتوای اطلاعات چندشکلی مربوط به آغازگر IS۶ (۴۴/۰) و کمترین میزان مربوط به آغازگر IS۴ (۰۹/۰) و در نشانگر SCoT بیشترین میزان مربوط به آغازگر S۱۲ (۴۴/۰) و کمترین میزان مربوط به آغازگر S۱ (۰۴/۰) بود. در نشانگر ISSR بیشترین شاخص تنوع ژنتیکی نی و شاخص اطلاعاتی شانون مربوط به آغازگر IS۶ و کمترین آن مربوط به آغازگر IS۲ و IS۱۰ و در نشانگر SCoT بیشترین مقدار مربوط به آغازگر S۱۴ و کمترین مقدار مربوط به آغازگر S۱ بود. در نشانگرهای ISSR و SCoT تجزیه خوشه ای اکوتیپ ها را در ۳ و ۶ گروه دسته بندی نمود. تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که ۹ و ۱۴ درصد از تغییرات مربوط به بین گروه ها و ۹۱ و ۸۶ درصد به درون گروه ها به ترتیب در نشانگر ISSR و SCoT بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که نشانگرهای ISSR و SCoT نشانگرهای قابل اعتمادی در شناسایی سطوح بالایی از چندشکلی و برای بررسی تنوع ژنتیکی خارشتر نشانگرهای مناسبی بودند. آغازگر IS۶ و آغازگرهای S۱۲ و S۱۴ به عنوان بهترین آغازگرها در این مطالعه شناخته شدند و پیشنهاد می شود در مطالعات آتی مد نظر قرار گیرند. به طور کل نتایج نشان داد که تنوع درون جمعیت ها بیشتر از تنوع بین جمعیت ها بوده که دلالت بر عدم تبعیت تنوع جغرافیایی از تنوع زنتیکی در گیاه خارشتر می باشد.
Keywords:
Authors
محمد ضابط
دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
سمانه پیش قدم
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه زراعت
زهره علیزاده
استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :