ارزیابی تناسب اراضی با استفاده از روش TOPSIS و مقایسه آن با روش‎های پارامتریک برای محصول ذرت در بخشی از اراضی قزوین

ارزیابی تناسب اراضی با روش­های پارامتریک (استوری و ریشه دوم) گاهی با واقعیت منطقه بدلیل مقادیر پایین شاخص بدست آمده هم­خوانی ندارد، لذا استفاده از روش­های نوین تصمیم­گیری چندمعیاره که اثرات متقابل معیارها را در نظر می­گیرند از جمله روش نوین TOPSIS، می­توانند مورد بررسی قرار گیرند. بر­اساس روش نمونه­برداری شبکه­ای، تعداد ۲۲ خاک­رخ در ۸۲۱۰ هکتار حفر و از افق­های ژنتیکی نمونه­برداری بعمل آمد. نمونه­ها مورد تجزیه فیزیکی و شیمیایی قرار گرفت و بر­اساس تلفیق نقشه واحدهای خاک و شیب، تعداد ۱۷ واحد اراضی استخراج و در نهایت، نقشه­های تناسب اراضی برای هر سه روش پارامتریک استوری، ریشه دوم و TOPSIS در واحدهای اراضی و محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تهیه گردید. مقادیر شاخص تناسب اراضی با میزان عملکرد ذرت علوفه­ایی در واحدهای مورد مطالعه برای روش­های استوری، ریشه دوم و TOPSIS مورد مقایسه قرار گرفت و مقدار ضریب تبیین آنها به ترتیب ۷۶/۰، ۷۶/۰ و ۷۸/۰ بدست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که روش ریشه دوم از اعتبار بیشتری نسبت به دو روش دیگر برخوردار است.

Keywords:

ارزیابی تناسب اراضی , روش پارامتریک (استوری و ریشه دوم) , روش TOPSIS , عملکرد محصول , ذرت