اثر سطوح مختلف آب آبیاری و تغذیه بهینه بر برخی صفات رشدی سه رقم گندم

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آب و کود بر کارایی مصرف آب، عملکرد و درصد پروتئین دانه گندم، آزمایشی به مدت دو سال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی بروجرد اجرا شد. آزمایش با استفاده از طرح کرت‎های دوبار خرد شده در ۳ تکرار انجام شد. پلات اصلی شامل سطوح آب مصرفی (۶۰۰۰ I۲= و ۵۰۰۰ I۱= و ۴۰۰۰ I۰= متر مکعب  در هکتار) و  پلات فرعی سطوح کودی شامل F۱=NPK+ME، ME ۳/۱ +F۲=NPK و ME ۷/۰ +  F۳=NPK ، منظور از «ME » مصرف عناصر کم مصرف شامل آهن ، روی ، منگنز ، مس و بور و پلات­های فرعی-فرعی شامل ارقام مرودشت، M -۷۵-۷ و M -۷۵-۱۰ بودند. میانگین دو ساله تیمارهای مورد بررسی نشان داد که بالاترین عملکرد دانه از مصرف سطح کودی F۱ و سطح آبی I۱ (۵۰۰۰ مترمکعب آب) برای رقم M-۷۵-۱۰ به دست آمد. بیشترین کارایی مصرف آب از کاربرد تیمار کودی F۲ و سطح آب مصرفی I۰ مربوط به رقم مرودشت بوده و بیشترین پروتئین دانه از کاربرد سطح آبی I۰ و سطح کودی F۰ برای رقم M -۷۵-۷  به دست آمد.

Keywords:

کارایی مصرف آب , لرستان , درصد پروتئین