توسعه یک مدل برنامه ریزی غیرخطی برای تعیین الگوی کشت بهینه در شرایط کم آبیاری
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 80
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-49-5_009
تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1402
Abstract:
بهبود کارایی مصرف آب و عملکرد شبکههای آبیاری در شرایط کمآبیاری، مستلزم تعیین سطوح مناسب کمآبیاری است. این تحقیق با هدف توسعه یک مدل برنامهریزی غیرخطی برای تعیین الگوی کشت بهینه در شرایط کمآبیاری انجام شد. یک مدل غیرخطی با تابع هدف شاخص بهرهوری آب اقتصادی (سود خالص به میزان آب مصرفی) با یک مدل رشد گیاهی ترکیب و توسعه یافته و با استفاده از دادهها و اطلاعات شبکه آبیاری شهید چمران اهواز، مدل توسعه یافته اجرا و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین سطح زیرکشت در تمامی سناریوهای کمآبیاری مربوط به محصول گندم میباشد و برای سناریوهای ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد کمآبیاری بهترتیب مقادیر ۶۷۴، ۹۴۹ و ۱۳۶۲ هکتار از اراضی شبکه را شامل میگردد. افزایش سطح زیرکشت شبکه، در سناریوی ۳۰ درصد کمآبیاری نسبت به سناریوی آبیاری کامل ۹۲ درصد برآورد گردید. کمترین سطح زیرکشت نیز مربوط به محصول آفتابگردان با مساحت ۱۸۹ هکتار (در سناریوی ۱۰ درصد کمآبیاری) است. آنالیز نتایج بیانگر آن است که در سناریوی ۱۰ درصد کم آبیاری، مقدار شاخص بهرهوری آب اقتصادی شبکه با مدیریت الگوی کشت میتواند تا ۱۹ درصد افزایش نسبت به آبیاری کامل را داشته باشد. درحالی که در سناریو ۲۰ درصد و ۳۰ درصد کمآبیاری، با اجرای الگوی کشت بهینه مربوطه، مقادیر این شاخص به ترتیب معادل ۲۱ و ۲۳ درصد افزایش برآورد میگردد. همچنین بررسیها حاکی از آن دارد که ترکیب متفاوت از سناریوهای کم آبیاری برای محصولات الگوی کشت میتواند نتایج متفاوتتری را حاصل نماید. بر این اساس در الگوی کشتی که در آن برای محصولات لوبیا و باقلا ۱۰ درصد، برای محصولات آفتابگردان و سیب زمینی ۲۰ درصد و برای محصول گندم ۳۰ درصد کمآبیاری اعمال گردد، شاخص بهرهوری آب اقتصادی شبکه میتواند به حداکثر میزان ۱۵۲۵۰ ریال بر مترمکعب افزایش یابد.
Keywords:
Authors
محمد هادی نظری فر
Research Expert, Department of irrigation and drainage, Pardis of Aboreihan, Tehran University, Tehran, Iran
امیر سالاری
Assistant Professor, Department of Plant Production, Faculty of Agricultural and Natural Resources and Saffron Institute University of Torbat Heydarieh, Torbat Heydarieh, Iran
رضوانه مومنی
Research Expert, Department of irrigation and drainage, Pardis of Aboreihan, Tehran University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :