بررسی ویژگیهای یونهای کربن و کاربرد آنها در یون تراپی

اگرچه که پاسخ بیولوژیکی درمان با پرتوهای ایکس و یونتراپی یکسان است اما حدود ۸۵ بیماران سرطانی با یونتراپی که با پروتون انجام میشود، درمان میشوند. این پدیده به دلیل مزایای فیزیکی است که روش یونتراپی دارد و این یونهای سنگین پرتابی دارای ویژگی بیولوژیکی خاصی هستند که آنها را برای تومورهایی مقاوم به رادیوتراپی، مانند تومورهای کم اکسیژن، به عنوان شیوه درمانی مناسب مطرح میکند. برای درمان با این شیوه، شرایطی مطلوب است که یونهای سنگین فرودی در مسیر رسیدن به تومور کمترین آسیب ممکن را به بافت طبیعی و بیشترین تاثیرگذاری و تخریب را در بافت سرطانی هدف داشته باشند. در این مقاله، ویژگیهایفیزیکی و بیولوژیکی یون ۱۲C و کاربرد آن در یونتراپی مورد بررسی قرار میگیرد. نتایج بررسیها نشان میدهدکه یوندرمانی با موفقیت در درمان سرطانهای ریه، جمجمه و استخوان محقق شده است و یونهای کربن بهترین گزینه برای این روش درمانی است. اثربخشی بیولوژیکی نسبی در درمان سرطان با یونهای کربن بیشتر از پرتوهای ایکس است و نسبت افزایش اکسیژن کمتری با این شیوه ایجاد میشود. همچنین، باریکه ی یونهای کربن با انتقال انرژی خطی بالا دارای اثرات بیولوژیکی نسبی بالایی در تخریب یاخته های تومورها به ویژه در قله یبراگ میباشند. این ویژگیها موجب میشوند که استفاده از یونهای +۶C۱۲ به عنوان گزینه ی بسیار مناسبی در یون تراپی تومورهای بزرگ و تومورهای واقع در نقاط عمیق بدن، مطرح و مورد توجه جامعه جهانی قرار گیرد.

Keywords:

درمان سرطان , یونتراپی , یون کربن , انتقال انرژی خطی , نسبت ازدیاد اکسیژن