بررسی تاثیر متغیرهای جوشکاری GMAW بر کیفیت ظاهری جوش در ربات گردجوش

فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی با گاز محافظ (GMAW) به دلیل رسوب بالا، نداشتن سرباره، امکان جوشکاری در موقعیت های مختلف و قابلیت خودکارسازی بسیار مورد توجه صنعت قرار دارد که در این راستا، ربات گردجوش که برای جوشکاری قطعات دوار مورد استفاده قرار می گیرد در این پژوهش بررسی شده است . قطعات جوشکاری شده به وسیله این ربات، علاوه بر کیفیت بالاتر نسبت به روش دستی ، از یک نواختی بهتری برخوردار هستند. هم چنین ، استفاده از ربات اثرات نامطلوب زیست محیطی کم تری را بر سلامت جوشکار به همراه دارد. از آنجا که متغیرهای فرآیندی در این روش از جوشکاری بر شکل مهره، سختی و ریزساختار جوش تاثیر می گذارند، کنترل آنها از اهمیت بالایی برخوردار است . بنابراین ، در این مقاله ، با طراحی آزمایش به روش سطح پاسخ - باکس بنکن ، اثر متغیرهای ولتاژ، سرعت جوشکاری ، نرخ تغذیه سیم و حرکت زیگزاگی بر کیفیت مهره ی جوش مطالعه شد. ۲۷ آزمایش تجربی بر روی ورقهایی از جنس فولاد St۳۷-۲ با ضخامت ۴ میلی متر به روش اتصال لبه روی هم انجام پذیرفت . نتایج آزمایش ها نشان داد که با افزایش ولتاژ جوشکاری ، نرخ تغذیه سیم و حرکت زیگزاگی و کاهش سرعت جوشکاری ، عرض مهره جوش افزایش می یابد. هم چنین ، افزایش سرعت جوشکاری ، نرخ تغذیه سیم و حرکت زیگزاگی و کاهش ولتاژ جوشکاری موجب کاهش ارتفاع مهره جوش می شود.

Keywords:

ربات گردجوش , کیفیت ظاهری جوش , جوشکاری GMAW , متغیرهای جوشکاری