ارزیابی وضعیت مدیریت بحران کلانشهرها در مقابل وقوع زلزله مطالعه موردی: بافت فرسوده کرمانشاه

امروزه آسیبهای ناشی از طبیعت، بعنوان بستر زندگی انسان، در روند روبه رشد جوامع شهری از گستردهترین نگرانیهای بشر تلقی میشود. از میان این آسیبها و حوادث که به عنوان یک عملکرد طبیعی و جزئی از قوانین کره زمین به شمار میآیند زلزله، با وجود آنکه به دفعات در نقاط مختلف جهان و از جمله ایران تجربه شده است اما همچنان غافلگیرانه و غیرمترقبه منجر به وقوع آسیبهای جبران ناپذیر میگردد و در خاطره انسان ها مراتب قویتری از جبر طبیعت را ثبت میکند. با توجه به اینکه سرزمین ایران از لحاظ لرزه خیزی یکی از مناطق فعال جهان میباشد و نیز نظر به اینکه اغلب کلانشهرها در ایران از جمله مناطق با خطر نسبی زلزله بالا هستند، بررسی وضعیت بحرانهای ناشی از زلزله و چگونگی مدیریت آن امری ضروری به نظر میرسد. در ایران، کلانشهرها، ارای قدمت تاریخی شهرسازی بالایی میباشند، بنابراین برخی مناطق که با عنوان بافت فرسوده از آنها یاد میشود و از مناطق مرکزی کلانشهرها محسوب میشوند، بیشترین آسیب پذیری را در زمان وقوع زلزله خواهند داشت به همین جهت نیاز به توجه و برنامه ریزی بیشتری در زمینه مقابله با بحران زلزله را دارند. این پژوهش که حاصل مشاهدات عینی و مطالعات کتابخانهای میباشد به صورت تحلیلی – توصیفی به تشریح شرایط جغرافیایی و شهرسازی در بافت فرسودهکلانشهر کرمانشاه میپردازد و با نتایج بنیادی در صدد ارائه راهکارهای مدیریتی مناسب جهت مقابله با بحران های احتمالی در زمان وقوع زلزله در این مناطق شهری میباشد.

Keywords:

مدیریت , بحران , بافت فرسوده , زلزله , آسیب پذیری