بررسی اثر حلال های مختلف بر محتوای فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه دارویی سرخارگل Echinacea purpurea L.

سرخارگل یکی از مهم ترین گیاهان دارویی و معطر است که دارای اثرات ضدسرطانی، آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی می باشد. به منظوربررسی اثر حلال های مختلف بر میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی اکسیدانی سرشاخه های گلدار این گیاه، آزمایشی بر پایه طرح کاملاتصادفی با سه تیمار و چهار تکرار در دانشگاه بوعلی سینا در سال ۱۴۰۱ انجام شد. عصاره های اتانولی، متانولی و استونی سرشاخه هایگلدار به روش خیساندن سرد تهیه و محتوای فنل کل با روش معرف فولین-سیوکالتو، فلاونوئید کل به روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوماندازه گیری گردید. فعالیت آنتی اکسیدانی غلظت های مختلف هر سه نوع عصاره با آزمون مهار رادیکال های آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل DPPH مورد بررسی قرار گرفت و با آنتی اکسیدان سنتزی بوتیل هیدروکسی تولوئن مقایسه شد. نتایج نشان داد که تاثیر نوع حلال بر تمام صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. بیشترین میزان فنل کل ۵۲/۵۸ میلی گرم گالیک اسید بر گرم وزن خشک در عصاره اتانولی و کمترین میزان آن ۲۰/۸۹ میلیگرم گالیک اسید بر گرم وزن خشک در عصاره متانولی مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان فلاونوئید کل به ترتیب متعلق به عصاره های اتانولی و متانولی بود. همچنین در همه غلظت ها بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی در عصارهاتانولی و کمترین فعالیت آنتی اکسیدانی در عصاره متانولی ملاحظه شد. بر اساس نتایج این تحقیق گیاه سرخارگل به عنوان منبع مفیدیاز ترکیبات فنلی و آنتی اکسیدان های طبیعی پیشنهاد می گردد.

Keywords:

عصاره سرخارگل , ترکیبات فنلی , ظرفیت رادیکالی , حلال