ویژگی های روانسنجی مقیاس تحمل پریشانی(سیمونز و گاهر، ۲۰۰۵)در سالمندان

تغییراتی که در زندگی سالمندان به وجود می آید، می تواند تاثیرات عمیقی بر زندگی سالمند و بهداشت روانی او ایجاد کند. اگر شخص انعطاف‎پذیر و سازگار باشد بیشتر می تواند با این تغییرات کنار بیاید. پژوهش حاضر به منظور بررسی ویژگی های روانسنجی مقیاس تحمل پریشانی در سالمندان انجام گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظرروش، توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی سالمندان آشیانه خالی شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بودندکه از بین آن ها به شیوه نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۷۸ نفر از بین افراد واجد شرایط که داوطلب همکاری در پژوهش بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵) پاسخ دادند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با روش مولفه های اصلی، علاوه بر عامل کلی تحمل پریشانی، چهار عامل (تحمل، جذب، ارزیابی و تنظیم) را برای پرسشنامه تحمل پریشانی تایید کرد. برای بررسی پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی عاملی آن از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته‎ها نشان داد که پرسشنامه از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است و ضرایب پایایی عامل های پرسشنامه تحمل پریشانی بین ۶۴/۰ تا ۸۲/۰ است. همچنین ضریب کل پایایی پرسشنامه برابر با ۸۹/۰ است. همچنین برای تعیین روایی عاملی از تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد که نتایج تحلیل عاملی تاییدی موید این است که ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده ها دارد و کلیه شاخص های نیکویی برازش، مدل را تایید می کنند. بنابراین می‎توان نتیجه گرفت که با توجه به خصوصیات روان سنجی مطلوب، این پرسشنامه ابزار مناسبی برای تعیین تحمل پریشانی در سالمندان آشیانه خالی است.

Keywords:

تحمل پریشانی , سالمندان , ویژگی‎های روانسنجی , روایی و پایایی