بررسی رابطه همراستایی برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی و حاکمیت فناوری بر ارتقای عملکرد سازمان ها در آینده کوتاه و میان مدت

پژوهش حاضر بر مبنای ارزیابی رابطه همراستایی برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی و حاکمیت فناوری بر ارتقای عملکرد سازمان ها در آینده کوتاه و میان مدت می باشد. روش پژوهش از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش را مدیران ارشد، مدیران سطوح میانی، و مدیران عملیاتی ۸۰ سازمان در تهران تشکیل می-دهند که در فرایندهای برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی مشارکت دارند. در هر سازمان، پرسشنامه ها به روش نمونه در دسترس بین این مدیران توزیع می شود. گرد آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه می باشد. روایی پرسشنامه توسط خبرگان دانشگاهی و صنعت مورد تایید قرار گرفته و پایایی ابزار با کمک آلفای کرونباخ ۷۳/۰ حاصل شده است. تحلیل های آماری داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار اس.پی.اس.اس صورت گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که همراستایی حاکمیت فناوری، پیش نیازهای ساختاری، پیش نیازهای فرهنگی و پیش نیازهای انسانی در حد زیادی بر ارتقای عملکرد سازمان در آینده کوتاه و میان مدت تاثیرگذار است.

Keywords:

حاکمیت فناوری , برنامه ریزی راهبردی منابع انسانی , عملکرد سازمان , همراستایی