جایگاه صندوق تامین خسارات بدنی، در پرداختی صنعت بیمه

در گذشته، در بسیاری از موارد رانندگان مسبب حوادث ترافیکی که ناتوان در پرداخت دیه بودند راهی زندان میشدند و همین امر باعث به وجود آمدن تبعاتی ناگوار در خانواده و جامعه می شد لذا به منظور کاهش آسیب های اجتماعی ناشی از آن مبادرت به تاسیس صندوق تامین خسارتهای بدنی که صندوقی حمایتی است شد تا در مواد معینی که قانون مشخص نموده است خسارت وارده از سوی رانندگان جبران شده و از حبس بیمورد این افراد در جرایم رانندگی غیرعمد جلوگیری شود. صندوق تامین خسارتهای بدنی برای نخستین بار در جهت اطمینان از فراگیرشدن چتر حمایتی بیمه در مواردی مانند شناخته نشدن مسبب حادثه و یا نداشتن بیمه شخص ثالث که جبران خسارتهای بدنی زیاندیدگان توسط بیمه گران ممکن نبود در دی ماه ۱۳۴۷تاسیس شد. پس از آن قانون گذار در سال ۱۳۸۷ با اصلاح قانون بیمه اجباری جهت رفع نواقص این صندوق تدابیر و تصمیماتی را اتخاذ و در نهایت در قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به اشخاص ثالث مصوب سال ۱۳۹۵ به وضوح تکالیف این صندوق را به منظور جبران خسارتهای بدنی وارد شده به اشخاص ثالث را مشخص نمود. پژوهش حاضر با روشی توصیفی تحلیلی تلاش دارد که به نقش و جایگاه صندوق تامین خسارت های بدنی در پرداخت خسارت و حدود تعهدات و شرایط خسارت ها که از سوی این صندوق قابل جبران و پرداخت است بپردازد.

Keywords:

صندوق تامین خسارت های بدنی , حوادث رانندگی , خسارت های بدنی , تعهدات , قانون بیمه اجباری شخص ثالث