سیاست کیفری ایران در مقابله با جرایم جنسی علیه اطفال و نوجوانان

اطفال و نوجوانان به دلیل عدم توانایی دفاع از خود در معرض شدیدترین آسیب پذیری در اوایل حیات خود روبرو بوده و نیاز بهحمایت همه جانبه بیشتری دارند. مقاله به بررسی سیاست کیفری ایران در مقابله با جرایم جنسی علیه اطفال و نوجوانان میپردازد. به این سوال تحقیق پاسخ می دهد که: سیاست کیفری ایران در مقابله با جرایم جنسی علیه اطفال و نوجوانان تفسیرمضیق از قوانین مبتنی بر روش سرکوبگرانه است. تحقیق حاضر یک تحقیق کیفی است که از نظر هدف، کاربردی، از حیث ابزا رتحقیق، اسنادی و کتابخانه ای، از حیث روش تجزیه و تحلیل، توصیفی- تحلیلی مبتنی بر استنتاج مولف از منابع و متون است. هدف از این پژوهش، تشریح و تبیین سیاست کیفری ایران در مقابله با جرایم جنسی علیه اطفال و نوجوانان است. یافته هایتحقیق نشان می دهد، هرگونه تعدی و تعرض بدنی کودک به منظور لذت جنسی و هرگونه تولیدات هرزه نگاری، بهره کشیجنسی و ارتباط با کودک جرم محسوب شده و سیاست کیفری ایران با این جرم با شدت برخورد کرده و از تفسیر مضیق استفادهنموده است. نتایج نشان می دهد، نامرئیترین نوع آزار کودکان و نوجوانان را میتوان جرایم جنسی علیه آنان دانست که به سببطبیعت این رفتار شنیع، کمتر آشکار میشود و جزو رقم سیاه یا بخش تاریک بزهکاری علیه کودکان و نوجوانان قرار می گیرد وسیاست کیفری ایران هنوز نتوانسته این جرایم را مهار و ریشه کن نماید.

Keywords:

سیاست کیفری , مقابله , ایران , کودکان , جرایم جنسی , نوجوانان